بررسی و تحلیل اهمیت مجموعه های توریستی- تفریحی در پیشرفت و توسعه ی صنعت توریسم

محیط های طبیعی بکر یا حوزه های حفاظت شده محلی مناسب برای اکوتوریسم به شمار می روند. توسعه توریسم در این محل ها همچون تیغ دولبه است چرا که از یک سو، توسعه ممکن است منجر به از بین رفتن حوزه های حفاظت شده شود، و از سوی دیگر داشتن شناخت کافی درباره قابلیت های منطقه برای کنار آمدن با توریسم از دیدگاه محیطی، اجتماعی و اقتصادی آگاهی درباره انتظارات مردم بومی در انتظارات توریست ها از الزامات برنامه ریزی برای داشتن اکوتوریسم پایدار است. با توجه به ارتباط عمیق معماری به عنوان عنصری واسطه با فرهنگ، هنر، محیط طبیعی و همچنین اهمیت وجود مجموعه های تفریحی توریستی در میزان جذب توریست در سطوح مختلف منطقه، شهر و کشور، ضرورت توجه به معماری و طراحی چنین مجموعه هایی در راستای توسعه توریسم پایدار احساس می شود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و ارایه ی راهکارهایی است که بتواند در کاهش تعرضات در محیط های طبیعی و اثرات زیست محیطی موثر واقع شود. روش تحقیق برای انجام این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی بوده، به این ترتیب که در ابتدا عوامل موثر در ترویسم (اکوتوریسم) پایدار را شناسایی کرده سپس تاثیران این عوامل را در موردنمونه هایی از مجموعه های تفریحی توریستی که با رویکرد معماری پایدار هماهنگ بوده و سازگار با طبیعت ساخته شده اند، مورد بررسی قرار داده ایم. نتایج به دست آمده نشان می دهد به کارگیری شیوه های مختلف معماری، به ویژه بهره گیری از اصول جدید معماری پایدار، چگونگی طراحی چنین مجموعه هایی به طور مستقیم در کاهش میزان خسارت به محیط های طبیعی بکر مناطق اکوتوریستی موثر است. ارایه ی طرح های سازگار با طبیعت می تواند به طور عملکردی باعث ترغیب الگوهای صحیح رفتاری در برخورد با طبیعت و منابع محدود موردنیاز نسل های آینده شود.

کلیدواژه ها:

توریسم ، مجموعه توریستی تفریحی ، معماری