بررسی نقش اقلیم در معماری شهر رامسر

تاثیر عوامل آب و هوایی بر مجتمع های زیستی یکی از مقوله های کاربردی علم اقلیم شناسی است. که در چند دهه اخیر مورد توجهشهرسازان و برنامه ریزان قرار گرفته است . این بخش از مطالعات به دلیل گرانی انرژی در دنیا اهمیت زیادی یافته است. طراحان به کمکاقلیم شناسان سعی در استفاده از حداکثر امکانات اقلیمی هر منطقه جهت ارتقای سطح کیفی زندگی و آسایش در فضاهای مسکونی و فراهم ساختن فضاهای مطلوب و بهینه از نظر مصرف انرژی دارند.پژوهش حاصل در بخش نظری با رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی به ارایه چهارچوب نظری پرداخته است. هدف این مطالعه که با استفاده از آمار و اطلاعات هواشناسی ایستگاه سینوپتیک شهر رامسر انجام پذیرفت. در مرحله اول شناخت عوامل آب و هوایی حاکم بر منطقه و آشنایی با پتانسیل های اقلیمی و در درجه دوم، بکارگیری این عوامل جهت طراحی و برنامه ریزی مجتمع های زیستی در منطقه بود، که مشخص گردید در رامسر 4 ماه از سال شرایط حرارتی هوا در گرم ترین ساعات روز از منطقه آسایش خارج و در محدوده کارآیی تهویه طبیعی قرار می گیرد. اهداف طراحی اقلیمی در شهر رامسر به ترتیب اولویت به شرح زیر می باشد: 1- محافظت ساختمان در برابر بادهای سرد زمستانی در اتلاف حرارت 2- کاهش تاثیر بادهای سرد زمستانی در اتلاف حرارت 3- ایجاد کوران در فضاهای داخلی 4- بهره گیری از انرژی خورشیدی در گرمایش ساختمان 5- جلوگیری از افزایش رطوبت در فضاهای داخلی. نتایج حاصل از تحقیق بر این است که در فصل زمستان شرایط حرارتی هوا در محدوده استفاده از سیستم های خورشیدی فعال و غیرفعال قرار می گیرد، که استفاده از سیستم های خورشیدی به خاطر ابری بودن هوا تنها می تواند بخشی از نیازهای حرارتی را تامین نماید و گرمایش مکانیکی در این فصل عمده ترین نیاز حرارتی ساختمان را تشکیل می دهد.

کلیدواژه ها:

رامسر ، اقلیم معتدل و مرطوب ، شاخص آسایش