پایداری و نقش آن در بناهای معماری معاصر (نمونه موردی: برج سوییس ره- مرکز فرهنگی ژان ماری تیجیبایو)

از دغدغه های مهم نخستنی حامیان محیط زیست که به طور جدی شروع به کار نمودند حفظ محیط زیست از ضایعات صنعتی، هماهنگی مصنوعات ساخته شده با طبیعت و حفظ تعادل اکولوژی بود. نام گذاری روزی به خاطر زمین با عنوان روز زمین در سال 1970 حادثه مهمی بود که در تاریخ جنبش های سبزیه وقوع پیوست. معماری پایدار یافتن پاسخ های معمارانه ایست که مرتبط با سلامت و همزیستی مسالمت آمیز آن با گروه های مرتبط است. (حقیقی بروجنی، 1389) به نظر جونگ جین کیم، در سطح نخست، سه اصل اساسی برای پایداری در معماری صرفه جویی در منابع و کاهش مصرف، استفاده مجدد و بازیافت منابع طبیعی به کار گرفته شده است. (گرجی مهلبانی، 1389) مفهوم معماری پایدار بیشتر از آنکه با نگهداری زندگی مرتبط است به افزایش در کیفیت و استاندارد زندگی می پردازد. امروزه موضوع پایداری در حوزه های مختلف علمی و اجرایی در سرتاسرجهان مطرح است. اقتصاد پایدار، کشاورزی پایدار، منابع انسانی پایدار و شهرسازی و معماری پایدار از جمله مباحث روز می باشند. در این مقاله به بررسی عوامل موثر در پیشبرد اهداف معماری پایدار و ارایه راهکارهایی جهت انجام پیشبرد آن پرداخته شده است و مبانی نظری معماران برتر در این سبک موردبررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، برج سوییس ره ، ژان ماری تیجیبایو