اندیشه های طراحی کامران دیبا و نقش آن در معماری معاصر

معماری ایران در طول دوران های گذشته همواره دارای روند مشخص و استمراری بوده که در اکثر اوقات با دوره قبل از خود و بعد از خود رابطه منطقی داشته است. این روند در دوره معاصر تداوم پیدا نکرده است و با نگاهی به معماری امروز تاثیرات این اتفاق به خوبی قابل مشاهده است و ریشه های آن را باید در سال های اوایل قرن حاضر یا حتی قبل از آن جستجو کرد. آنچه که موجب ایجاد دگرگونی و تحول در معماری ایران گردیده است، دگرگونی های فکری و فرهنگی جامعه ایرانی است که از دوره صفویه آغاز و در دوران قاجار و به خصوص پهلوی اول به اوج خود رسید. با توجه به این دگرگونی در کارهای معماران این دوره می توان به اندیشه آنها پی برد. از جمله این معماران می توان به کامران دیبا اشاره نمود که در طرح های او بخوبی می توان تلفیق سنت و مدرنیته و استفاده از احجام ساده هندسی را مشاهده نمود. دیبا که یکی از معماران توانمند دوره معاصر می باشد، پروژه های بزرگ و گوناگونی به انجام رسانید. بناهای زیبا و ماندگاری چون موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگسرای نیاوران و فرهنگسرای شفق از کارهای اوست که با حمایت ضمنی دختر عموی هنردوستش، فرح دیبا، در دوران قبل از انقلاب به ثمر رساند. دیبا به عنوان مشاور و برنامه ریز شهری در وزارت مسکن و توسعه شهری ایران خدمت کرد. همچنین دفتر وی طرح جامعی برای برخی شهرها ارایه داد که از جمله آنها خرمشهر بندری مهم در خلیج فارس است. در این مقاله سعی شده است با بررسی اندیشه ها و ویژگی هایی که کامران دیبا در طراحی معماری و کارهای خود داشته به نقش آنها در معماری معاصر پرداخت. امید است که معماران امروزی اندیشه ها و الگوهای طراحی کامران دیبا را سرلوحه کارهای خود در طراحی بناهایشان قرار داده و شاهد پیشرفت هرچه بیشتر کشور عزیزمان ایران در حوزه معماری باشیم.

کلیدواژه ها:

اندیشه های معماری ، کامران دیبا ، معماری معاصر