طراحی مجتمع های مسکونی بلند مرتبه با رویکرد معماری پایدار

در چند دهه اخیر همه کره زمین و به تبع آن در ایران رشد شتابان جمعیت شهری و به دنبال آن نیاز به مسکن از یک سو و جلوگیری از گسترش بی رویه شهرها و مسیله کمبود زمین، ترافیک بالای درون شهری، آلودگی های زیست محیطی بر رویاتلاف وقت سوخت و انرژی و از بین رفتن اراضی زراعی تاثیر نامطلوب گذاشته و ناگزیر در ابتدا مجتمع های مسکونی و در ادامه بلند مرتبه سازی یکی از راهکارهای مناسب در جهت کنترل این مشکلات ارایه شده است. از این رو امروزه توجه به محیط زیست، صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شده است. معماری پایدار یکی از گرایش ها و رویکردهای نوین معماری است. این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد. در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست، یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است. به طوری که حفظ منابع انرژی و جلوگیری از آلودگی زیست محیطی و نیز کاهش مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده است. در معماری پایدار اینکه هر ساختمان باید با بستر و محیط طبیعی پیرامون خود تعامل داشته باشد، به امری بدیهی مبدل شده است. قسمت بحث برانگیز و مورد توجه این امر چگونگی برقراری تعامل و نوع تدابیر در نظر گرفته شده می باشد که این تحقیق با طراحی نوین و فنون خاص در زمینه استفاده بهینه از انرژی ها و منابع طبیعی به خصوص خورشید و باد و ویژگی های دیگر معماری پایدار و هماهنگی با اقلیم از آن استفاده شده است. در کل سعی شده به اهداف تحقیق که شامل موارد زیر است دست یافت: -بهبود و ارتقای سطح کیفی زندگی ساکنین مجتمع - دستیابی به اصول و راهکارهای معماری پایدار- ارتقای بهره وری در استفاده از زمین و بنا در مجتمع های مسکونی بلند مرتبه- آفرینش مجموعه ای معنادار با تاکید بر طراحی پایدار مجتمع مسکونی.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، بلند مرتبه ، انرژی ، معماری پایدار