بررسی تاثیر تمرینات با وزنه در نوبت های صبح و عصر بر روی کورتیزول، ایمنی هومورال دانش آموزان ورزشکار

هدف از پژوهش حاضر تاثیر تمرینات با وزنه در نوبت های صبح و عصر بر روی کورتیزول ایمنی هومورال دانش اموزان ورزشکار می با شد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی است متغیرهای تحقیق شامل 1- متغیر مستقل:(تمرینات صبح تمرینات عصر) و 2- متغیر وابسته: کور تیزول ایمونو گلوبولینهای سرم (IgA,IgG,IgM) می باشند جامعه اماری پژوهش حاضر را دانش اموزان ورزشکار شهر سمنان با دامنه سنی 11-17 سال تشکیل دادند 30 نفر با توزیع فراخوان ومراجعه داوطلبانه به عنوان نمونه در پروتکل تحقیق شرکت کردند از روش تصادفی ساده به دو گروه صبح و عصر تقسیم شدند و در 12 هفته به میزان سه جلسه در هفته (ساعت 10-12 برای گروه صبح و ساعت 14-18 برای گروه بعد از ظهر) با شدت 80-50 درصد حداکثر قدرت بیشینه به تمرین پرداختند با استفاده از پرسشنامه اطلاعات شخصی و پرسشنامه شاخص فعالییت بدنی ویژگی ازمودنیها ثبت شد مواردی همانند تغذیه ازمودنیها اثر مصرف دارو و هر گونه مواد مخدر سلامتی افراد تحت بررسی اثر فعالییت جسمانی همزمان اثر زمان روز حالت روحی ازمودنی ها کنترول شد جهت اندازه گیری ایمونوگوبولینها از روش تک شعاعی (SRID) ژل دیفیوژن کیت بهار افشان استفاده و جهت اندازه گیری مقدار کورتیزول از کیت رادیم با استفاده از روش الایزا و دوبلیکش (انجام دوبار ازمایش در دو روز متوالی جهت اطمینان از عملکرد صحیح ازمایش کننده و دستگاه ها) استفاده شد و تحت شرایط فریز شده و بلافاصله به ازمایشگاه بهار تهران رسانده شدند.یافته های پژوهش حاضر نشان داد: تمرینات با وزنه در دو نوبت صبح و عصر بر سطح کورتیزول ازمودنیها موثر است (P=0/01 ,F=11/45) ولیکن بر ایمنو گلوبلین های سرم(LGA,LGM,LGg) بدون تاثیر است.

کلیدواژه ها:

کورتیزول ، ایمونو گلوبولینهای سرم (IgA ، IgG ، IgM)