الگوهای معماری پایدار و تاثیر آن در معماری بومی اقلیم معتدل و مرطوب(نمونه موردی: روستای درازکلا بابل)

در این مقاله معماری همساز با اقلیم مطرح بوده و دارای اهمیت زیادی است. بررسی و مطالعه ی الگوهای بومی روستایی از آن جهت حایز اهمیت است که در بیشتر روستاهای ایران تلاش شده تا با کمترین امکانات بناهایی ساخته شود که در آن ها عمل سرمایش و گرمایش در فصل های مختلف با کمترین هزینه ی ممکن باشد و تا جای ممکن از مصالح بوم آورد استفاده شود. در مقاله حاضر سعی شده تا پس از مروری بر منشا مفهوم پایداری و شناخت کاربرد مفاهیم پایداری در معماری به بررسی معماری بومی ایران در روستای درازکلا در اقلیم معتدل و مرطوب پرداخته شود و این پرسش مطرح گردد که ویژگی شاخص معماری درازکلا چیست وبا در نظر گرفتن شرایط موجود برای بهبود این موضوع می توان استفاده از سازه های بومی به صورت پیشرفته با حذف معایب سنتی و با ارایه دادن ان با قیمت مناسب در اختیار مردم و قراردادن وام های خاص برای ترغیب مردم برای ساختن بنا ها با سازه های بومی راهکارها و ابداعات صورت گرفته در کالبد معماری بومی در ساده ترین شکل خود به حفظ انرژی، برآورده شدن نیاز ساکنان و در کل، ایجاد بهترین شرایط آسایش با کمترین استفاده از انرژی و کمترین آلودگی زیست محیطی ایفای نقش می کنند.

کلیدواژه های الگوهای معماری پایدار و تاثیر آن در معماری بومی اقلیم معتدل و مرطوب(نمونه موردی: روستای درازکلا بابل):

معماری پایدار ، معماری بومی ، روستای درازکلا بابل ، اقلیم معتدل و مرطوب