تحلیل موازی: روشی برای تعیین تعداد عامل ها

زمینه: در مطالعات زیادی از تحلیل عاملی اکتشافی برای کاهش دادهها استفاده میشود. تعیین تعداد واقعی عاملهای قابل استخراج بزرگترین مشکلی است که محققان در اجرای تحلیل عاملی با آن روبهرو میشوند . روشهای معمول و رایج، تعداد عاملهای قابل استخراج را بیشتر و یا کمتر از حد واقعی برآورد م یکنند . هدف: این پژوهش بهمنظور ارزیابی روشهای معمول تعیین تعداد عاملهای قابل استخراج و معرفی تحلیل موازی بهعنوان یکی از دقیقترین روشهای تعیین تعداد واقعی عاملها انجام گرفته است. روش: تحلیل موازی در مراحل گام به گام با ارایه مثال واقعی با استفاده از Syntax نویسی که در SPSS شرح داده میشود. یافتهها: نتایج حاکی از آن است که تحلیل موازی دقی قتر ین روش در بین روشهاست که متاسفانه کاربرد بسیار محدودی دارد. نتیجه گیری: باوجود دقیق بودن روش تحلیل موازی، این روش در بین محققان شناختهشده نیست و یکی از دلایل این عدم شناخت، نبود گزینه ای برای تحلیل موازی در معروفترین بسته های آماری است. لذا این مقاله، به توصیف تحلیل موازی و شرح چگونگی اجرای آن پرداخته است. امید است در آینده شاهد استفاده بیشتر از این روش کارآمد باشیم.

کلیدواژه ها:

تحلیل عاملی اکتشافی ، تحلیل موازی ، روایی