تاثیر آموزش مهارت های ارتباط همسران بر میزان تعارض های زناشویی زوج های متعارض متقاضی طلاق

معمولا به زوج ها توصیه می شود که برای افزایش هماهنگی و پرهیز از تعارضات، مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشند. اما مطالعاتی که هدفشان کاهش تعارضات زناشویی در مراکز مداخله و مشاوره خانواده است، محدودند. این پژوهش با هدف تاثیر آموزش برنامه ارتباط همسران بر میزان تعار ض زناشویی زوج های متعارض انجام شد. پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و نمونه گیری در دسترس و جایگزینی تصادفی بود. جامعه آماری 440 زوج مرکز مداخله در بحران شهر اصفهان در 1387 بود. 30 زوج به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. زوج های گروه مداخله طی دو ماه هشت جلسه دو ساعته مهارت های ارتباط همسران (شرود، میلر، و همکاران، 1992) آموزش دیدند. ابزار تحقیق پرسشنامه تعارض زناشویی (براتی و ثنایی، 1375 ) بود که پایایی آن 0/80 بدست آمد. داده ها با استفاده از آزمون t گروه های همبسته و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که بین میانگین نمرات پس آزمون زوج های گروه مداخله و گروه گواه تفاوت معنادار (P<0.05) وجود دارد. همین طور، تفاوت معناداری در میزان تعارض کلی تعارض زناشویی و حیطه های واکنش های هیجانی، جلب حمایت فرزندان، رابطه با اقوام و دوستان خود (P<0.05) دیده شد. این برنامه در کاهش واکنش های هیجانی، جلب حمایت فرزندان، رابطه با اقوام و دوستان خود و میزان کلی تعارض زناشویی زوج های متقاضی طلاق موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش همسران ، مهارت ارتباطی ، سبک تعارض ، زوج طلاق