بررسی آثار ادبی از دریچه ی زبان شناسی: به کارگیری روش های معناگرا و ساختارگرا در تحلیل آثار ادبی فارسی و انگلیسی

در دهه های اخیر انتخاب بهترین روش نقد ادبی به گونه ای که به معنی اثر خدشه ای وارد نشود ذهن منتقدان را در سراسر جهان به خود معطوف داشته است. به کارگیری روش هایی که ریشه در زبان شناسی دارند به عنوان یکی از روشهای نقد ادبی معاصر به منتقد کمک می کند تا در عین وفاداری به متن، خواننده را از ظرافت های ادبی و زبانی آگاه سازد. این پژوهش کوشیده است تا چگونگی استفاده از روش های معناگرا و ساختارگرا را در ارایه ی تحلیل ادبی صحیح مورد مطالعه و ارزیابی قرار دهد. باتوجه به اینکه استفاده از این روشها به نوع خاصی از ادبیات و زبان بستگی ندارد، مثال هایی از چگونگی کارایی این روشها در بررسی و نقد نمونه هایی از ادبیات فارسی و انگلیسی ارایه شده اند.

کلیدواژه ها:

روش معتاگرای تجزیه و تحلیل ادبی ، روش ساختارگرای تجزیه و تحلیل ادبی ، ظرافتهای ادبی ، نقد ادبی معاصر