نقش میانجی ارتباط بین والد کودک، منبع کنترل و عملکرد تحصیلی در رابطه بین اختلال نارسایی توجه بیش فعالی و افسردگی کودکان

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی متغیرهای محیطی (ارتباط والد - کودک)، منبع کنترل و عملکرد تحصیلی به منظور تبیین افسردگی کودکان با اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی بود. بعد از غربالگری کودکان مشغول به تحصیل در پایه پنجم ابتدایی مقیاس های مدیریت رفتاری و تنیدگی والدگری به عنوان نشانگرهای مربوط به رابطه والد - کودک و مقیاس اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی توسط مادران و آزمون عملکرد تحصیلی محقق ساخته و پرسشنامه افسردگی و منبع کنترل بر روی کودکان اجرا شد. تحلیل ضرایب همبستگی نشانگر ارتباط مثبت و معنیدار بین اختلال بعد نارسایی توجه و افسردگی بود؛ همچنین بین سه متغیر واسطه با افسردگی و بعد نارسایی توجه ارتباط معنیداری وجود داشت. تحلیل معادلات ساختاری نشانگر اهمیت متغیر ارتباط والد کودک به عنوان متغیر میانجی گر رابطه بین اختلال نارسایی توجه و افسردگی بود. دو متغیر عملکرد تحصیلی و مکان کنترل نتوانستند به عنوان متغیر میانجی در الگو عمل کنند. یافته های این پژوهش تایید کننده اهمیت ارتباط والد - کودک و والدگری در اختلال افسردگی کودکان با اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی است که باید در درمان و مشاوره این گروه از کودکان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

افسردگی کودکان ، اختلال نارسایی توجه بیش فعالی ، ارتباط والد - کودک ، عملکرد تحصیلی ، منبع کنترل