نظری بر ابعاد حقوقی حریم خصوصی و جایگاه آن در جامعه اطلاعاتی

حریم خصوصی یا حق خلوت در زمره حقوق اساسی و بنیادین اعطاء شده به انسانهاست که می توان آن را ناشی از آزادی اولیه انسانی تلقی کرد. این حق چهار چهره دارد: حریم خصوصی در منازل و اماکن، حریم خصوصی اطلاعاتی، حریم خصوصی ارتباطاتی، حریم خصوصی جسمانی. همه این شقوق از حریم خصوصی پیش از پیدایش فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی نیز وجود داشته اند لیکن این فناوری ها بواسطه تسهیل فوق العاده راههای دستیابی و پردازش اطلاعات و تجاوز به حریم خصوصی اشخاص مورد توجه دوباره قرار گرفته و مسائل جدیدی را مطرح نموده اند. نظام حقوقی ایران در پاره ای از این حوزه ها مقرراتی البته ناقص و ناکار آمد دارد و در پاره ای دیگر همچون حریم خصوصی اطلاعاتی فاقد هرگونه مقرراتی است. اصلاح پاره ای مقررات موجود و در مواردی تکمیل آنها ضروری است.