بررسی مقادیر فلزات آهن، سرب و کروم در عضله میگوی سفیدهندی Fenneropenaeus indicus جاسک و تنگه هرمز
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، دوره: 30، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_VTJ-30-4_028
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 432
نویسندگان
بخش آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز
گروه شیلات دانشکده علوم دریایی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار
بخش آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز
بخش آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز
چکیده
فلزات سنگین به راحتی می توانند باعث آلودگی زیست محیطی آبزیان به خصوص میگوها شوند که یکی از ارزشمندترین منابع در زنجیره غذایی انسا نها محسوب می شوند. هدف از این مطالعه، بررسی غلظت فلزات سنگین )آهن، سرب و کروم( بافت عضله میگوی هندی Fenneropenaeus indicus( ( در جاسک و تنگه هرمز و مقایسه آ نها با استانداردهای جهانی می باشد. تعداد 60 نمونه میگوی هندی از صید روزانه صیادان جاسک و تنگه هرمز در آبان ماه 1394 تهیه شدند. پس از شست و شو، بافت خوراکی میگو جداسازی و در آون در دمای 65 درجه سانتی گراد به مدت 74 ساعت خشک گردید. و پس از انجام عملیات هضم اسیدی، غلظت فلزات سنگین نمونه ها به وسیله دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین غلظت فلزات آهن و سرب و کروم بافت عضله میگو در جاسک و تنگه هرمز وجود داشت ) 05 / P> 0 (. بیشترین غلظت کروم و سرب به ترتیب 07 / 0± 82 / 0 و 08 / 0± 14 / 0 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک در جاسک و بیشترین غلظت آهن ) 45 / 0± 29 / 6 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک( در تنگه هرمز مشاهده شد. نتیجه این بررسی نشانداد که غلظت فلزات سنگین آهن، کروم و سرب )به استثنای کروم در جاسک( در عضله میگو از استاندار دهای گزارش شده توسط سازمان بهداشت جهانی ) WHO ( کمتر بوده و نگران کننده نمی باشد. هر چند میانگین غلظت کروم در عضله میگوی بندر جاسک از حداکثر مجاز برای مصارف انسانی بالاتر بوده و نیاز به بررسی و حساسیت بیشتری دارد.کلیدواژه ها
فلزات سنگین، میگوی هندی، خلیج فارس، آلودگی زیست محیطیمقالات مرتبط جدید
- دانش بوم شناختی سنتی گالش های مازندران در ارتباط با حفاظت از درختان و درختچه -های جنگل های هیرکانی (مطالعه موردی منطقه لفور)
- بررسی اثر ضدباکتریایی دو محصول اسیدیفایر داخلی و خارجی بر روی برخی باکتریهای بیماریزای طیور
- تعیین غلظت عناصر معدنی پرنیاز و کم نیاز در مایع شکمبه ریز کپسوله شده با هیدروکلوئیدهای آلژینات سدیم و کیتوزان
- بررسی امکان کاربرد میکروگانیسم های پروبیوتیک در جیره غذایی به منظور افزایش راندمان تولید در کارگاه های تکثیر و پرورش ماهیان زینتی
- بررسی اثر ضدویروسی عصاره متانولی سرخارگل در کنترل ویروسVZV
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.