مقایسه روشهای تحلیل پایداری شیروانیهای سنگریزه ای در سدهای پاره سنگی با پوشش دال بتنی

کارایی سدهای پاره سنگی و توسعه روزافزون آنها در صنعت سدسازی به دلیل مقاومت بالا در برآبر بارهای دینامیکی (زلزله) نفوذناپذیری، عدم نیاز به تمهیدات خاص در پی و سهولت اجرا، موجب توجه پژوهشگران به روشهای طراحی این سدها شده است سدهای پاره سنگی با پوشش دال بتنی، از نظر مصالح با توجه به وجود پوشش بتنی ناهمگن بوده و نمیتوان به کمک روشهای متداول تحلیل پایداری شیروانیهای خاکی، پایداری آنها را تجزیه و تحلیل نمود. در ضمن فرض سطوح گسیختگی دایره ای دراین شیروانیها با توجه به جنس مصالح سنگی براساس نتایج مشاهدات تجربی نمی تواند صحیح باشد لذا در این مقاله ضمن مقایسه کاربرد روشهای مختلف تحلیل پایداری شیب در مورد سدهای پاره سنگی با مدل کردن همزمن پوشش بتنی و بدنه سنگریزه ای توسط نرم افزارXSTABL و مقایسه روشهای مختلف روش سطوح گسیختگی ژانیو بعنوان کاراترین روش در سدهای مورد بحث پیشنهاد می شود روش ژانیو، روش تکمیلی و توسعه یافته قطعات است که نتایج آن بسیار نزدیک به واقعیت است در ضمن مشاهده می شود که با افزایش مصالح ریزدانه، سطوح گسیختگی، به دایره (سدهای خاکی ) نزدیک می شوند. مقادیر ضریب اطمینان به دست آمده براساس آیین نامه های طراحی سدهای پاره سنگی باید بین 25/1 تا 6/1 باشد تا نتایج تحلیل کامپیوتری در مورد سد مورد مطالعه ، در همین دامنه بوده و با واقعیت مطآبقت دارد.

کلیدواژه ها:

باردینامیکی ، شیروانی ، سطح گسیختگی ، روش ژانبو ، ضریب اطمینان ، دال بتنی ، روش قطعات