نقش زنان در زبان فرم و فرهنگ

این پژوهش به تبیین اصل محرمیت و حریم زنان براساس فرهنگ جامعه و تطبیق آن با زبان فرمی شکل گرفته می باشد. زنان بواسطه سرشت خاص خود، ویژگی ها و نیازهای خاص خود را دارند. توجه به زن در ارتباط با شکل گیری فضای معماری گذشته تاکنون داری اهمیت فراوان است. معماران سنتیایران محرمیت را به عنوان اصلی اساسی در ساخت بناها به ویژه مسکن، رعایت نموده اند بنابراین نقش حضور زنان در فضاهای معماری و حضور آنان از عوامل تاثیرگذار بر شکل دهی فضاهای معماری و در نتیجه الگوهای فرمی می باشد. هر زبان از کلماتی تشکیل شده است، زبان فرم نیز از نقوش پایه و فرمهای اولیه بوجود آمده است. موفقیت و پایداری یک فرهنگ مبتنی بر دارا بودن یک زبان فرمی معتبر نیز هست. در فرهنگ های بدوی هر فرم بنا به دلیلی صورت میگرفته است و عملکرد خاصی را در بر داشته است، از جمله توجه به فرهنگ و اقلیم آن منطقه. در این مقاله به بررسی معیارهای معماری سنتی ایرانی از جمله خانههای قدیمی پرداخته میشود. تا رابطه بین زبان فرم بناهای قدیمی و فرهنگ مشخص گردد. بنابراین این سوال مطرح می گردد که نقش فرهنگ در به وجود آوردن فرمهای بناها چیست تاثیر زنان در شکل گیری فرمها در گذشته چگونه بوده است این پژوهش به روش اسنادی و کتابخانهای جمع آوری شده است. بگونه ای که با بررسی الگوهای خانه های قدیمی و فرهنگ جامعه می توان استنباط نمود که اصل محرمیت در کالبد بنا بصورت دیداری تجلی می یابدو از طریق سلسله مراتب و درونگرایی ایجاد می شود.

کلیدواژه ها:

فرم ، فرهنگ ، زنان ، درونگرا ، محرمیت ، خانه