تاثیرات گرم کردن فعال و غیر فعال بر پرش عمودی و عملکرد سرعتی 20 متر دانشجویان دختر

هدف ازانجام این تحقیق بررسی تاثیرات گرم کردن فعال و غیر فعال بر پرش عمودی و عملکرد سرعتی 20 متر می باشد.بدین منظور 10 دانشجوی دختر که در واحد تربیت بدنی دو والیبال کار می کردند؛ پس از تکمیل پرسشنامه سلامت ورضایت نامه بامیانگین سن 23/66، قد 1/58 سانتی متر، وزن 56/25 کیلو گرم انتخاب گردید. نحوه تنظیم موقعیت آزمودنی ها و برنامه آنها به این ترتیب بود کهن موقعیت یک به عنوان کنترل (بدون گرم کردن)؛ موقعیت دو به عنوانتجربی یک (گرم کردن فعال، 10 دقیقه دویدن بر روی تردمیل با شدت 30 درصد)؛ موقعیت سه به عنوان تجربی دو (گرمکردن غیر فعال، 10 دقیقه استفاده از کیسه های آب گرم با حرارت 79-70 درجه سانتیگراد) بود. جلسات آزمون در همه موقعیت ها، به فاصله ی 48 ساعت و با سه تکرار در پیش _ پس آزمون انجام گرفت. کلیه ی محاسبات آماری با استفاده ازنرم افزار آماری 19 SPSS و روش های آماراستنباطی؛ تی وابسته و تی مستقل در سطح معنی داری (p<0.05) ، انجام شد.نتایج نشان داد: گرم کردن فعال و غیر فعال در مقایسه با گرم نکردن بر پرش عمودی تاثیر معنا داری دارد (P<0.05) ؛ امابر عملکرد سرعتی 20 متر تاثیر معنا داری ندارد (p> 0.05) . همچنین بین گرم کردن فعال و غیر فعال بر پرش عمودی وعملکرد سرعتی 20 متر تفاوت معنا داری وجود ندارد (P> 0.05).

کلیدواژه ها:

گرم کردن فعال ، گرم کردن غیرفعال ، پرش عمودی ، عملکرد سرعت