بازدارندگی خوردگی پلی اتیلن گلایکول روی خوردگی فولاد ساده کربنی در محیط اسید سولفوریک و هم نیروزایی آن با شیف باز

در این تحقیق تایر بازدارندگی کمپلکس های شیف باز پلی اتیلن گلایکول و میزان هم نیروزایی آن ها بر خوردگی فولاد ساده کربنی در محلول اسید سولفوریک 0/5 مولار در دماهای 25، 45 و 65 درجه سانتیگراد مورد بررسی قرار گرفته است. شیف باز N و N بیس (سالیسیل آلدهید) -1و 3 دی آمینو بروپان (سالپن) از واکنش سالیسیل آلدهید و 1 و 3 پروپان دی آمین سنتز شد. کمپلکس های پلی اتیلن گلایکل شیف باز با نسبت های وزنی 4:1، 4:2 و 4:3 شیف باز و پلی اتیلن گلایکل تحت شرایط رفلاکس در حلال دی کلرومتان سنتز شد. آزمون های کاهش وزن، پلاریزاسیون و طیف سنجی آمپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که کمپلکس های پلی اتیلن گلایکل شیف باز در مقایسه با پلی اتیلن گلایکول و شیف باز بصورت جداگانه و یا مخلوط تاثیر بازدارندگی مطلوب تری در خوردگی فولاد ساده کربنی در محیط اسید سولفوریک 0/5 مولار دارد. میزان بازدارندگی کمپلکس های شیف باز و پلی اتیلن گلایکل برای نسبت وزنی 4:1 شیف باز و پلی اتیلن گلایکل دارای بهترین راندمان بود. همچنین افزایش درجه حرارت محلول موجب افزایش راندمان بازدارندگی کمپلکس های شیف باز و پلی اتیلن گلایکول تا دمای 45 درجه سانتی گراد و کاهش آن در دماهای بالاتر شده است. سطوح خوردگی نیز با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نیز بررسی شد که آن نتایج با نتایج قبلی هماهنگ بود. داده های ترمودینامیکی جذب ( Kads و ΔGads ) با استفاده از داده های کاهش وزن محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

شیف باز ، پلی اتیلن گلایکول ، بازدارندگی خوردگی ، فولاد ساده کربنی ، اسید سولفوریک