امکان سنجی استفاده بهینه از سیستم های نوین سقف در پروژه های اسکلت بتنی با بهره گیری از روش شباهت به گزینه ایده آل

استفاده از تکنولوژیهای نوین همواره بعنوان یکی از معیارهای موفقیت پروژه از دیدگاه غالب ذینفعان پروژه مطرح می باشد. در صنعت ساختمان و بخش سقف های اسکلت بتنی که موضوع این پژوهش است، می توان از امکان سنجی متکی بر دانش جهت استفاده درست و بهینه از سیستمهای نوین سقف، بعنوان مهم ترین و اولین گام نام برد. در این مقاله جهت دستیابی به مناسب ترین سیستم سقف در پروژه های اسکلت بتنی از دانش تحقیق در عملیات و شاخهای از آن بنام تحلیل و طراحی سیستمها و مشخصا ابزار Topsis استفاده گردیده است؛ گزینه های مورد بررسی، دال سنتی، سقف های وافل، یوبوت، کوبیاکس، پیش تنیده پس کشیده و تیرچه میباشند، که با 7 معیار با یکدیگر سنجیده میشوند. مشخص گردید برای هر پروژه خاص بایستی امکانسنجی همان پروژه با توجه به معیارهایی چون گشایش در معماری، زمان، هزینه، عملکرد بارهای سرویس، مقاومت در برابر صوت و حریق و عملکرد لرزه ای ، صورت پذیرد و اولویت گزینه های ذکر شده مشخص گردد. در این پژوهش، امکانسنجی به طور مجزا برای دهانههای تا 8 متر ، 8 متر تا 12 متر و 12 متر به بالا صورت گرفت و نتایج نشان داد که تا دهانه 8 متر یوبوت، دهانه 8 متر تا 12 متر سقف وافل و دهانه بیش از 12 متر سقفهای پیش تنیده پس کشیده گزینههای برترند.

کلیدواژه ها:

امکان سنجی ، سیستم های نوین سقف ، گزینه ، معیار ، Topsis