سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در ناوبری دریایی با دقت متریک

هدف اصلی این تحقیق بالا بردن سرعت و دقت در موقعیت یابی شناورها به خصوص در شرایط غیر عادی در دریا است، جایی که تعیین موقعیت و یا به اصطلاح توجیه نسبت به مکان و همچنین یافتن مسیر مناسب برای رسیدن به اهداف و مقاصد بعدی در صورت از دست دادن ارتباطات ماهواره ای و رادیویی، بسیار مشکل است لذا فرض ما بر این است که با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیائی می توانیم به هدف فوق دست یابیم، که این خود موجب ایجاد نیاز به تغییر در نگرش به اطلاعات (تبدیل نگاه آنالوگ به دیجیتال) است. هدف دیگر که خود تابعی از هدف اول است، ارائه مفاهیمی است که بتوان برمبنای آن، بانک اطلاعاتی مکانی مناسبی را پایه ریزی نموده و از آن طریق بتوان هدف اصلی را محقق نمود در این میان شناسائی نوع اطلاعات مورد نیاز، نحوه برداشت آن و نحوه مدیریت صحیح آن جهت بهره برداری از آنها، ازضروریات است.قابل ذکر است بعضی از سازمانهای بین المللی که در گردآوری، تولید و انتشار اطلاعات مربوط به ناوبر یهای دریایی و هوایی (نظیر دفاتر بین المللی هیدروگرافی HO ها) که شهرت جهانی دارند نیز به ایجاد تغییر در نوع نگاه و روش کار خود و در نتیجه اقدام به تبدیل دفاتر هیدروگرافی سنتی به دفاتر هیدروگرافی مدرن نموده اند، لذا به منظور تبیین بهتر موضوع بخشهایی از مقاله به شناسائی روندهای جهانی و بررسی تطبیقی اینگونه فعالیت ها در کشورهای مختلف اختصاص یافته است. از طرفی اصلی ترین ابزار کار با این اطلاعات و بانکهای اطلاعاتی حاصل شده در صورت استقبال از این نگاه جدید، سیستم ها ی اطلاعات جغرافیایی (GIS) می باشد.و نتیجتاً می توان گفت که این سیستم ها علاوه بر تسهیل شرایط استفاده از اطلاعات می توانند ما را در دستیابی به هدف اصلی یعنی تعیین سریع و دقیق موقعیت شناورها (بخصوص زیردریائی ها) بدون ایجاد ارتباط با سیستم های تعیین موقعیت جهانی و به صورت off-line از یک طرف و همچنین رسیدن به دقت های بالا(متریک) از سویی دیگر یاری نمایند. نکته ی مورد تاکید در این مقاله توجه به اطلاعات دریائی و سازگارهای موجود در تولید، به روز رسانی، پردازش و استفاده از آن می باشد تا بتوان از طریق آن به هدف اصلی دست یافت.