دانشجو دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مازندران بابلسر

در یادگیری مادام العمر به جای تمرکز بر روی یادگیری یکنواخت در یک برهه از زندگی و استفاده از آن در بقیه عمر، ناگزیر از پراکندهسازی تمامی حواس و امکانات یادگیری در سرتاسر عمر است تا فرد بتواند متناسب با تغییرات روزمره زندگی و همراه با آن امکانات معیشتی خود را در این تطابق یابی جدید به بهترین وجه میسر سازد. یادگیری مادام العمر ارتباط تنگاتنگ و همبسته ای با دو مفهوم آموزش غیررسمی و یادگیری شخصی دارد رواج مفهوم یادگیری مادام العمر افزایش بسیار سریع تغییراتی است که در دامنه طول عمر افراد کنونی جوامع، نسبت به گذشته روی می دهد. انفجار دانش و ناپایدار شدن اطلاعات از نتایج این تغییرات است. در این مقاله به بیان مباحثی همچون یادگیری مادام العمر و اهمیت آن در آموزش، نقش آموزش عالی در یادگیری مادام العمر، قابلیت های یادگیری مادام العمر در آموزش، شایستگی های مورد نیاز یادگیری مادام العمر در فراگیران و آموزش پذیران، ویژگی های یادگیری مادام العمر فراگیران، نقش دانشگاه در یادگیری مادام العمر فراگیران، مقایسه یادگیری مادام العمر و یادگیری سنتی در فراگیران پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی که از پایان نامه ها، مقالات، فصل نامه ها و سایت های مربوط به موضوع نوشته شده است. میتوان نتیجه گرفت که سرمایه گذاری در آموزش و تربیت نسل کنونی و آینده یک ضرورت اساسی به منظور رشد و توسعه ی جوامع انسانی در تمام ابعاد اقتصادی، علمی، اجتماعی و فرهنگی است.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ، فراگیر ، یادگیری ، یادگیری مادام العمر