بررسی کاربرد مفهوم وصل در آثار عرفانی حضرت امام خمینی (ره)

در تحقیق و پژوهش های عرفان اسلامی به وصل به عنوان یک موضوع مستقل و به مفهوم عرفانی، کمتر پرداخته شده، بلکه همواره در ضمن موضوعات دیگر مطرح گردیده است. بالاترین مرتبه سیر انسان به اتفاق نظر همه عرفا وصل و دستیابی به جاودانگی و ابدیت است که در واقع هدف اصلی بشر در طول تاریخ بوده است. رسیدن به این مرحله، در سایه فنای فی الله و بقای بالله میسر می باشد. موضوع اصلی این پژوهش بررسی موارد کاربرد مفهوم وصل در آثار حضرت امام خمینی(ره) می باشد که آثار عرفانی حضرت امام مورد بررسی قرار است. این پژوهش به تبیین حقیقت وصل پرداخته وحقیقت فنا و بقا و عدم وجود استقلالی ماسوی الله و به عبارت دیگر ظهور و نمود بودن عالم در آن بیان شده و بدین وسیله سعی شده به یک سری از سوالات در زمینه وصل پاسخ داده شود. عارف با فنای در وجود بی نهایت و فنا ناپذیر حق، از تمامی قیود و حدود رها شده و به بقای حق باقی می گردد. همچنین با معرفی و کنکاش در آثار عرفانی امام خمینی(ره) مفهوم عرفانی وصل و دیدگاه های آن عارف واصل در این زمینه استخراج و تبیین گردیده است.در پایان به این نتیجه می رسیم که در کتاب آداب الصلواه ودیوان اشعار بیش ترین کاربرد و در کتاب مصباح الهدایه و انسان کامل کمترین کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

وصل ، عرفان اسلامی ، آثار عرفانی امام ، اندیشه های امام