نقش تعالیم دینی در باب آیین دوست گرفتن قابوسنامه

ازآنجاکه آثار ادبی هر سخنوری از اندیشه ها و احساسات وی که تحت تاثیر عوامل سیاسی، اجتماعی، دینی، فرهنگی و حتی اقتصادی روزگار اوست، شکل می گیرد؛ بنابراین با مطالعه هر اثری به راحتی می توان به اعتقادات و جهان بینی آفریننده آن پی برد که در این میان آثار تعلیمی- اخلاقی به ویژه آثاری که در قالب اندرزنامه ها نگاشته شده اند، بیش از دیگر آثار تحت تاثیر مستقیم این عوامل هستند. یکی از کهن ترین و ارزشمندترین اندرزنامه های فارسی، قابوسنامه یا به تعبیر دقیق تر نصیحت نامه اثر عنصرالمعالی قابوس بن وشمگیر زیاری است که در قرن پنجم برای نصیحت فرزندش گیلانشاه نوشته شده و در این کتاب تقریبا نزدیک به تمام تعلیمات اخلاقی و اجتماعی لازم برای زندگی، در ضمن 44 باب تبیین شده است. باب بیست وهشتم این کتاب با عنوان درآیین دوست گرفتن یکی از ابواب کوتاه؛ اما درعین حال ارزشمند این اثر است که نگارنده می کوشد با تبیین موضوعات مورد توجه نویسنده در این باب و انطباق آن ها با آیات قران و احادیث معصومین(ع) و ذکر بعضی از آنها به عنوان شاهد، مشخص کند عنصرالمعالی برای تدوین این مطالب گرانبها از سرچشمه گهربار قران کریم و روایات اسلامی بهره برده است و ازاین رو بعد از گذشتن حدودا ده قرن از تدوین آن، هنوز تازگی خود را حفظ کرده وموردپسند هر ذوق سلیمی است.

کلیدواژه ها:

قابوسنامه ، عنصرالمعالی ، دوست ، آیین دوست گرفتن ، قرآن و حدیث