از آشناسازی تا طریقت: ضدساختار و شکل گیری نمادهای دوگانه در تصوف

مناسک گذار سهم عمده ای در معنادهی به حیات دینی دارند. در طول مناسک گذار افراد آموزش می بینند و توانایی شان در پذیرش موقعیت های اجتماعی- دینی سنجیده می شود. این مناسک وقفه ای در زندگی به وجود می آورند که طی آن، فرد از موقعیت اجتماعی اش جدا و پیش از آنکه به موقعیت دیگر دست یابد، برای مدتی در آستانه ورود به موقعیت دوم یادر وضعیت ضدساختار قرار می گیرد. وضعیت ضدساختار به کمک نمادهای دوگانه تعریف می شود. گذار از موقعیت مومن به موقعیت عارف، صوفی را در وضعیت ضدساختار نشان می دهد. وضعیت ضدساختار توسط نمادهای دوگانه و در تقابل با ساختار بیان می شود؛ صوفی به وسیله وارونه سازی اصطلاحات و تعابیر، شرایط ویژه خودش را گزارش می کند. در واقع، آنچه شناخت ضدساختار را ممکن می سازد، نه تنها حضور آن در کنار ساختار بلکه قرار گرفتن آن در مقابل ساختار است.

کلیدواژه ها:

آشناسازی ، طریقت ، ضدساختار ، آستانگی ، حال ، وارونه سازی