خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان پستان:یک مطالعه مروری

پیش زمینه : سرطان پستان شایع ترین تشخیص بدخیمی و عامل اصلی مرگ ناشی از سرطان در دنیا است. اینسرطان 25/5 درصد از کل موارد سرطان زنان را در ایران تشکیل میدهد ، از طرفی سرطان پستان میزان بقاء خوبی دارد و بیشتر به عنوان یک بیماری مزمن در نظر گرفته میشودکه مشکلات طبی و غیر طبی فراوانی بهمراه دارد. لذاتحقیق در مورد کیفیت زندگی و سطح خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان پستان در مراحل مختلف بیماری وارزیابی سلامت جسمی،روانی و اجتماعی آنان راهنمای خوبی در پیشبرد رفتارهای مثبت سلامتی میباشد، که در نتیجهآن بیماران بهتر می توانند با بیماری خود تطابق یابند.هدف : در این مقاله با مروری سیستماتیک مقالات موجود در حیطه خودکارآمدی و سرطان پستان مورد نقد و بررسیقرار گرفته اند. روش کار: در جستجوی مقالات بین سالهای 2000 تا 2012 از سا یت های Elsevier ,Science direct ,web of science Wiley Interscience, Springer, Pub med تعداد 10 مقاله یافت شد که بطور اختصاصی در زمینه خودکارآمدی بیماران مبتلا به سرطان سینه کار کرده بودند. کلمات کلیدی مورد استفاده دراین جستجو شامل : سرطان پستان، تومور پستان،بدخیمی پستان و خود کارآمدی بیماران بودند.یافته ها: اکثر مطالعات متغیرهای موثر بر خودکارآمدی مانند خستگی،زمان،کیفیت زندگی و غیره را نشان دادند. نتایجبررسی نشان داد در این حوزه، مطالعات مداخله ای در زمینه راهکارهای افزایش خود کارآمدی بصورت محدود و نیزاشکالاتی مانند نبود ابزار استاندارد واحد، کمبود حجم نمونه و عدم مقایسه خودکار آمدی در فرهنگهای متفاوت وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این بررسی ، مطالعات آتی در این زمینه بهتر است بصورت مداخله ای به بررسیراهکارهای عملی افزایش خود کارآمدی بیماران مبتلا به سرطان پستان بپردازند. مداخلاتی با حجم نمونه کافی و وجودابزاری اختصاصی و استاندارد با روایی و پایایی بالا در این حیطه مورد نیاز است.