بررسی نقش عوامل روحی - روانی و اجتماعی در سرطان سینه

مقدمه:در سراسر دنیا، سرطان سینه، معضلی بزرگ برای زنان محسوب می شود که از هر 8 نفر یک خانم را در طولزندگیش درگیر می کند. این بیماری شایعترین سرطان شناخته شده در خانمهاست. البته در طی دو دهه اخیر با پیشرفتروشهای تشخیصی، درمانی و مراقبتی در این بیماری، موجبات کاهش مرگ و میر و افزایش طول عمر بیمارانسرطانی فراهم گردیده است. با وجود آنکه تاثیر ارتباطات انسانی در مسایل روحی روانی فرد در بیماریها یک امرشناخته شده و مورد قبول همگان می باشد اما مطالعات زیادی جهت بررسی آن انجام نشده، لذا ما در این مقاله به اینمقوله پرداخته ایم.مواد و روش: مطالعه فوق از نوع مطالعات مروری می باشد که در تنظیم آن از 20 مقاله منتشر شده در سایتهای معتبربخصوص Sciencedirect, pubmed مربوط به سال های 2012-2007 استفاده شده است. یافته ها :تاثیر عوامل روحی – روانی و فرهنگی – اجتماعی بر کیفیت زندگی و در نتیجه تاثیر بر طول عمر بیمارانسرطانی کاملا به اثبات رسیده است. در این بیماران، نوع و شدت سرطان و نحوه درمان آن، تاثیر واضحی بر ذهنیتفرد می گذارد که البته میزان و نتایج این اثرات روحی و تاثیر آن بر کیفیت زندگی فرد، براساس ویژگیهای شخصیتی ومیزان بهره مندی فرد از حمایت خانوادگی و اجتماعی، متفاوت خواهد بود. بعنوان مثال وجود روحیه مذهبی و روحانیبهمراه بهر همندی بیشتر از حمایت اجتماعی، موجب بالا رفتن سطح بهبودی بیماران می گردد. استرسهای روحی –روانی، تاثیرات خود را از طریق اثر بر سیستم ایمنی که موجب رشد بافت سرطانی می شود، اعمال م یکند. شواهد نشانمی دهد که استرس های روحی با برخی مکانیسمها، می تواند در عملکرد سیستم ایمنی بدن تغییر ایجاد کند. این تغییراتمی تواند مستقیم اعمال شود مانند تغییراتی که استرس می تواند توسط سیستم عصبی مرکزی، بر روی بافت لنفاتیکایجاد کند و همچنین می تواند موجب آزاد شدن هورمونهایی از مغز گردد که با باند شدن به سلولها، عملکردایمنولوژیکی سلول را تغییر دهد و نیز تاثیرات غیر مستقیم مانند تغییرات رفتاری که معمولا در پاسخ به استرس ایجادمی شود مانند افزایش مصرف سیگار و الکل، ب یخوابی، کاهش نسبی در فعالیت بدنی فرد بعلت احساس ناامیدی، عدمتغذیه خوب و کاهش همکاری برای استفاده از رژیمهای درمانی مربوط به سرطان سینه.نتیجه گیری: از مهارتهای مهم زندگی که بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سینه نیز نقش اساسی ایفامی کند، مسیله کیفیت روابط و ارتباطات بیماران است. تمرکز بر زمینه های فرهنگی و اثرات آن بر سلامتی افراد، موجبشکل گیری تیمهایی از مراقبین بهداشتی می گردد تا از این طریق بتوانیم عوارض بیماری را در بیماران به حداقلبرسانیم که این نیاز (به ارتباط و آموزش جهت کاهش استرسهای فرد) در بیماران جوان محسوس تر می باشد. دربیماران مبتلا به سرطان سینه، آموزش و اطلاع رسانی صحیح موجب اطمینان بخشیدن و ایجاد توقعات و انتظاراتصحیح و واقعی در پروسه درمانی ایشان می گردد. این آموزشها موجب افزایش انگیزه و تمایل در بیماران جهت استفادهکامل از پروسه های درمانی می گردد و نتیجه نهایی این اقدامات جلوگیری از استرسها و نگرانیهای بی مورد فرد می باشد.