تاثیر دریافت جنیستیین بر مراحل تومورزایی سرطان پستان:نقش عملکردی گیرنده های استروژنی α و ß

زمینه و هدف: نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده اند که سطح بالای استروژن و نوع گیرنده هورمونی فعالبعنوان عوامل پیش آگهی کننده خطر ابتلا به سرطان پستان مطرح هستند. جنیستیین جزء فیتواستروژن های غذاییطبقه بندی می شود که ساختار شبه استروژنی و تاثیر آنتاگونیستی بر فعالیت گیرنده های استروژن داشته و درپیشگیری و درمان سرطان پستان اهمیت پیدا می کنند. با این وجود، یافته های متفاوت در رابطه با نحوه عملکرد اینترکیب با توجه به سطح استروژن و رسپتورهای استروژنی و در نتیجه خطر سرطان پستان وجود دارد .بنابراین در اینمطالعه مروری، عملکرد جنیستیین در تومورزایی سرطان پستان با توجه به وضعیت گیرنده های استروژنی مورد بررسیقرار می گیرد.مواد و روش ها: در این مطالعه تحقیقات انجام یافته پیرامون ارتباط بین جنیستیین دریافتی و خطر بروز سرطان پستان با کلید واژه هایی چون سرطان پستان، فیتواستروژن، جنیستیین α ER و ß ER از طریق PubMed،Medline و ScienceDirect در بین سال های 2000 تا 2011 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : شواهد در دسترس نشان می دهد که جنیستیین در غلظت های بالای دریافتی، اثر آنتاگونیستی استروژن را داشته و میل ترکیبی بالایی با ß ER دارد. گیرنده استروژنی نوع ß برخلاف نوع α در فرآیند تومورزایی نقش چندانی نداشته و حتی گاهی تاثیر سرکوب کنندگی دارد. لیگاند جنیستیین و فعال شدن ß ER احتمالا باعث بلوکه شدن چرخه سلولی در مرحله ی G2-Mاز طریق مهار فسفریلاسیون تیروزین کیناز شده و در مهار تکثیر سلولی اهمیت بسزایی دارد .با این وجود، جنیستیین در دوزهای پایین، اثر القاء کننده در تکثیر سلول های تومور به ویژه سلول های با +ER دارد. نتیجه گیری: نقش جنیستیین بعنوان یک فاکتور مهم دخیل در پیشگیری یا پیشرفت سرطان پستان با شواهد متناقض همراه بوده و توصیه می شود که تکرر مصرف ترکیبات غذایی حاوی جنیستیین با احتیاط همراه باشد. علاوه بر این با توجه به روشن نبودن ساز و کار اصلی در این روند، تاثیر دوزهای متفاوت در سلول ها با گیرنده های استروژنی + یا – عرصه پژوهشی مناسبی برای مطا لعات آتی را تاکید می نماید.