سرطان پستان و اختلالات جنسی مرتبط با آن

مقدمه :حدود 40 درصد بیماران مبتلا به سرطان پس از شروع درمان دچار اختلال عملکرد جنسی می شوند و 50درصد زنان مبتلا به سرطان پستان در دراز مدت این اختلالات را تجربه می کنند. برخی مواقع تشخیص و درمانسرطان باعث اختلال در عملکردجنسی مبتلایان به سرطان می شود. فعالیت جنسی یکی از ابعاد مهم کیفیت زندگیاست. معمولا تلاش تیم درمانی بر پایه حفظ و ادامه زندگی بیمار تمرکز می یابد و به عملکرد جنسی بیماران کمتر توجهمی شود. حس انتقال سرطان از طریق ارتباط جنسی، احتمال سقط، افسردگی و عوارض جانبی ناشی از داروهای ضدافسردگی ، اختلال تصویر ذهنی پس از ماستکتومی، استرس و تشخیص بیماری، از علل اختلال عملکرد جنسیمحسوب می شود.محتوی: مطالعات نشان می دهد 90 درصد زنان مبتلا به سرطان پستان پس از درمان، دچار اختلال عملکرد جنسیمی شوند. در یک تحقیق، 64 درصد زنان از نداشتن تمایلا ت جنسی، 48 درصد از کاهش تمایل، 38 درصد ازدیسپارونیا و 42 درصد از خشکی واژن شکایت داشتند. در 36 درصد موارد نیز قبل از شروع درمان ، اختلال فعالیتجنسی وجود داشت. تحقیقات انجام شده در مورد روشهای درمانی نشان م یدهد درما نهای نگه دارنده و بازسازیپستان، نسبت به ماستکتومی توتال اثر کمتری بر عملکردجنسی م یگذارد. در ارتباط با هورمون درمانی نتایج مطالعاتنشان می دهد که داروی تاموکسیفن منجر به افزایش گرگرفتگی، تعریق، ترشح واژن و علایم یایسگی زودرس و باعثاختلال تحریک جنسی و دستیابی به ارگاسم در زنان می شود.نتیجه گیری : شناخت و آگاهی در زمینه تغییرات عملکرد جنسی در بیماران مبتلا به سرطان پستان امری مهم وضروری است .در این بیماران لازم است وضعیت عملکرد جنسی و نوع تغییرات ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفته ومشاوره با بیمار و همسر او در زمینه نحوه ی مشکلات و ابراز احساسات انجام شود. تمایل به برقراری ارتباط جنسیاغلب چند عاملی است و ارتقای سطح آگاهی و اطلاعات فرد در مورد این اختلال یکی از راهکارهای توصیه شده است.