بررسی میزان بیان آنتی ژن های بیضه ای سرطان در نمونه های بافتی سرطان پستان مهاجم و ارتباط آن با فاکتورهای پیش آگهی

مقدمه: بیان نابجای آنتی ژن های مختص بیضه در سرطان ها از یک سو و بیان طبیعی آنها در بافت بیضه ، بافت دوراز دسترس سیستم ایمنی از سوی دیگر، آنها را به نامزدهای مناسبی برای ایمونوتراپی در سرطان و طراحی واکسنهای ضد سرطان تبدیل کرده است( 2). هدف اصلی این مطالعه ، بررسی میزان بیان آنتی ژن بیضه ای سرطان(MAGE-1) در بافت های سرطان پستان مهاجم و ارتباط آن با فاکتورهای پیش آگهی می باشد. روش بررسی :بلوک پارافینی بافت توموری از 100 بیمار مبتلا به سرطان پستان مربوط به سال های 1391-1387 انتخاب شدند. میزان رنگ پذیری لام ها برای پروتیین MAGE-1 به تفکیک در سیتوپلاسم وهسته توسط روش ایمونوهیستوشیمی (IHC) بررسی گردید، نتایج حاصل از میزان بیان آنتی ژن مورد نظر با فاکتورهای پیش آگهی مقایسه شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری chi2 و تست Tصورت پذیرفت. یافته ها: 57,5 %نمونه ها درجات متفاوت آنتی ژن MAGE-1 را از ضعیف (23.9%) تا قوی (5.3%) در هسته بیان کردند. آنتی ژن MAGE-1 درسیتوپلاسم % 63.8 نمونه ها مثبت بودکه شدت رنگ پذیری آن از ضعیف (31.9%) تا قوی( 6,2 %) متغیر بود. براساس معیار H-Score بیان هسته ای MAGE-1 در 19.4% و بیان سیتوپلاسمی آن در 25,6 %مثبت تعیین گردید. بین تعداد غدد لنفاوی درگیر با بیان آنتی ژن MAGE-1 در هسته (P=0.042) و سیتوپلاسم ارتباط معناداری یافت شد (P=0.003) بین بیان MAGE-1 در سیتوپلاسم و انکوژن Her-2 ارتباط معناداری وجود داشت؛ (p=0.022) بین بیان MAGE-1 در هسته وسایز تومور ارتباط معناداری مشاهده شد (P=0.018) بیان سیتوپلاسمی آنتی ژن با افزایش درجه بدخیمی تومور افزایش یافت اگرچه از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده نشد (P=0.119). نتیجه گیری: آنتی ژن بیضه ای سرطان MAGE-1 به عنوان گزینه ای مناسب جهت ایمونوتراپی سرطان پستان و پیش آگهی مطرح می باشد.

کلیدواژه ها:

سرطان پستان ، آنتی ژن بیضه ای سرطان (MAGE-1) ، ایمونوهیستوشیمی