تاثیر روان درمانی و روانشناسی محیطی در طراحی زندان

طراحی زندان از دسته موضوعاتی است که کمتر به آن پرداخته شده است. زندان ها بناهایی هستند برای جلوگیری از جرم و جنایت، اما متاسفانه بی آنکه توفیق زیادی در پیش گیری از وقوع جرم ها داشته باشند؛ گاه خود محملی برای جرم های بعدی می باشند. زندان خود یک جامعه است و سعی بر آن است افرادی که در این جامعه خاص زندگی می کنند، طی فرآیندها و برنامه های روانشناسانه ای که برایشان دیده شده است، با روح و جسمی سالم به جامعه اصلی برگردند. از آن جا که محیط مناسب و طراحی شایسته معماری می تواند روند رشد و کمال و شکوفا شدن ظرفیت ها و استعداد ها را فراهم و فرآیند تغییر و اصلاح را تسهیل نماید، بدیهی است ایجاد تغییرات مثبت در طراحی محیط فیزیکی به ویژه اگر همراه با به کارگیری ایمنی، هنر، زیبایی و توجه به نیازهای ابتدایی بهره گیران از فضا باشد، اثری دو چندان در روحیه و شادابی و سلامت روان و رفتار زندانیان دارد. لذا با توجه به تنوع در زمینه پژوهش حاضر، در ابتدای امر با کمک روش فیش برداری الکترونیکی اسناد و اخذ مستندات از پژوهش ها و مقالات و پایان نامه های موجود برای بررسی موضوع بهره گرفته شده و نیز در روند بررسی چگونگی طراحی از مقایسه تطبیقی کشورهای دیگر که با این مساله به خوبی برخورد و مدیریت کرده اند با استفاده از جداول تحلیلی یا ابزار تحلیل محتوا بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

زندان ، روانشناسی ، محیط فیزیکی ، رفتار ، طراحی