مولفه های طراحی پایانه مسافربری برون شهری با رویکرد معماری بومی و رضایت شهروندان

امروزه فضاهای عمومی شهری، ضرورتی اساسی در برنامه های توسعه شهری یافته اند که این امر حکایت از نقش این فضاها در تقویت وجهه فرهنگی- اجتماعی شهر دارد. فضاهای عمومی عرصه تجلی روابط اجتماعی است. ضرورت ایجاد مکان هایی عمومی برای شهروندان در شهر به گونه ایی مهم است که نشانگر هویت، تعاملات اجتماعی و حس رضایتمندی از کالبد زندگی را بدنبال خواهد داشت. فضاهای عمومی مکانی برای دیدن و دیده شدن مردم هستند و اهمیت بسیاری در تحلیل زندگی اجتماعی دارند. پایانه های مسافربری یکی از این فضاهای اجتماعی و عمومی در شهرها هستند. نقش پایانه های مسافربری برون شهری در تعاملات اجتماعی و ارایه مکانی در حیطه رضایتمندی افراد از مکان می تواند با معماری بومی آن منطقه هم سو شده و بر کیفیت کالبد بیافزاید. در تحقیق حاضر شهر سمنان به عنوان نمونه موردی انتخاب شده، دلیل انتخاب این شهر به علت مرکزیت و عبور چندین راه اصلی برون شهری کشور از این استان است. در واقع با شناخت ویژگی های شهر سمنان و قابلیت گسترش پایانه های مسافربری می توان کالبدی در راستای حفظ ارزش های هویتی، بومی، انسانی و رضایتمندی شهروندان را ارایه داد. روش تحقیق حاضر بر اساس تحلیل استنباطی – اثباتی می باشد. نتایج حاصله نشان می دهد که مراکز موجود پایانه های مسافربری برون شهری در شهر سمنان شرایط مناسب را دارا نمی باشند و می بایستی طرحی نوین در مکانیابی پایانه های مسافربری ارایه داد تا بر اساس ایجاد کالبدی با عناصر معماری بومی و هویت مدار به شاخصه های کیفیت و رضایتمندی شهروندان بر اساس دسترسی مناسب به شریان های خروجی اصلی و سازگاری با کاربری های هم جوار بیشترین تاثیر را دارند.

کلیدواژه ها:

پایانه های مسافربری برون شهری ، شهر سمنان ، معماری بومی ، رضایتمندی