نقش طراحی یک مجتمع تجاری-تفریحی با رویکرد معماری پایدار در بهبود زندگی و ارتقای تعاملات اجتماعی جامعه

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش طراحی یک مجتمع تجاری-تفریحی با رویکرد معماری پایدار در بهبود زندگی و ارتقای تعاملات اجتماعی جامعه است. جامعه آماری پژوهش، مردم ساکن شهر کرمان و همچنین گروهی از دانشجویان کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد واحد کرمان می باشند که بین این دو گروه 2 پرسشنامه ی مجزا توزیع و داده های گردآوری شده توسط نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از اصول پایداری در طراحی مجتمع تجاری-تفریجی بر تغییر نگرش جامعه به واسطه افزایش اطلاعات مطالبات آنان از فضاهای تجاری-تفریحی مدرن تاثیر گذار است و در رشد و ارتقای تعامل اجتماعی تاثیرگذار است . همچنین از دیدگاه متخصصین معماری، نورگیری های سقفی بیشترین رتبه و بیشترین تاثیر را در پایداری مجتمع تجاری-تفریحی در شهر کرمان دارد. سپس استفاده از عمق زمین، ایجاد بازشوهای مناسب و سیرکولاسیون مناسب به ترتیب در اولویت های بعدی قرار می گیرند. طراحی یک مجتمع تجاری- تفریحی با رویکرد معماری پایدار، با تامین نیازهای اساسی، بهبود ارتقاء سطح زندگی برای همه، باعث جذاب و متمایز کردن آنها خواهد شد. همچنین طراحی اقلیمی در شرایط خاص هر منطقه جغرافیایی و همساز بودن با روند معماری بومی در طراحی باعث حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها با صرفه جویی در مصرف انرژی، آینده ای امن تر و سعادتمندتر را به ارمغان خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مجتمع تجاری- تفریحی ، معماری پایدار ، بهبود زندگی ، تعامل اجتماعی