تحلیل شفافیت و نور در معماری ایرانی

اصل شفافیت از اصول مهم هستی بوده و معنای آن حرکت همیشگی و تکامل هستی از کیفیت مادی به کیفیت روحی است. شفافیت معماری ایران را عمدتا بایستی در شفافیت فضایی آن سراغ گرفت و می توان گفت، معماری به طور کلی روند رسیدن به اصل شفافیت و کاهش ماده تا رسیدن به فضا را طی می کند. تقلید طراحان از ظواهر و عناصر معماری گذشتگان و بی توجهی آنان به لایه های معنوی و معرفتی، باعث شده تا نتوانند با نیازهای انسان امروز همگام گردند. با توجه به نقش نور در پیشینه غنی معماری ایرانی تاثیر آن بر فضا چگونه بوده است هدف از این تحقیق پی بردن به چگونگی استفاده هنرمندانه از نور در معماری ایرانی وتاثیر برچگونگی ایجاد فضای مطلوب.

کلیدواژه ها:

نورپردازی طبیعی ، نورگیر سقفی و دیواری ، شفافیت در فضا ، تعدیل نور