تاثیر سنت بر معماری

مقاله بر آن است که در مفهوم سنت و مرام سنتگرایان تعمق و تاملی نمایدسنت گرایان عموما از نوعی زیبایی در آثار هنری یاد می کنند که شانی وجودی دارد و در تقابل با آن رشته از دانش است که با واژه aesthetics مشتق از واژه aesthesis یونانی به معنای حسی است. زیبایی شناسی جدید از قرن هجدهم و بواسطه مباحثات فیلسوف آلمانی یعنی بومگارتن در کتابش به نام Aesthetics مبتنی برنوعی از دانش است که حول محور شناخت زیبایی مستقل از الهیات و علوم مابعدالطبیعه می تواند باشد. البته بعنوان یکی از متفکرین مسلمان قرون وسطا مقدم بر اندیشمندان دوران مدرن، سوال در باب زیبایی شناسی را به نوعی جدا از حوزه الهیات مطرح کرده و آن را در شرایط یک هستی شناسی صرفا انسانی بررسی کرده است. بعبارت دیگر شاید از این منظر بتوان او را نخستین زیبایی شناس دانست در صورتی که فعالیت او را از چشم انداز تفکر اثباتی معاصر تحلیل کنیم. سنت گرایی پدیده ای مدرن وسنت سنت گرایان سنتی نخستین، فرازمانی، فرامکانی و فرافرهنگی است؛ سنتی که تمامی اقوام و عقاید، از هندو و بودایی و مسیحی و مسلمان را فرا می گیرد و داعیه جهان شمولی و عالمگیری دارد .مقاله سپس با تاملی در یک اثر معماری سنت گرا، کارآمدی آن را در تداوم معماری سنتی و سنت معماری این مرز و بوم بررسی می کند :معماری سنت گرا در شایستهترین شکل خود، پا را از تعریف و تمجید و تقلید معماری سنتی فراتر نمی نهد و پاسخی از جنس زمان به معماری سنت سوخته این سرزمین نمی دهد. نتیجه آنست که معماری راگلی است ودلی؛گل را تافتن ودل را نیافتن، سبب می شود تا معماری ما و آموزش معماری ما از فهم عمیق سنت و معماری سنتی بازماند و به تقلیدی رقیق از آن بسنده کند.

کلیدواژه ها:

سنت ، سنت گرا ، معماری ، مقدس ، کل و جزء ، محصور کردن فضا ، رنگ