بررسی توسعه گردشگری شهری با استفاده از تکنیکSWOT نمونه موردی : دزفول

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 489

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENGIN01_140

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

گردشگری به طور کلی به علت خصلت بین رشتهای خود قابلیت نگرشهای متفاوت را دارا میباشد، که خود سبب ارایه تعاریف بسیاری از آن گردیده است. در تعاریف اولیه بیشتر بر بعد فاصله تاکید گردیده و گردشگران بر مبنای فاصله ای که از محل مسکونی داشتند، طبقه بندی میشدند. گردشگری یکی از متنوع ترین و در عین حال پاکیزه ترین صنایع در دنیا به حساب می آید تا جایی که نام صنعت پاک را برای آن برگزیده اند و به عنوان یکی از منابع مهم کسب ارز خارجی به حساب می آید که توسعه آن نیازمند شناخت کافی از عوامل موثر بر گسترش آن می باشد.در این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از مدل SWOT به بررسی توسعه گردشگری شهری دزفول پرداخته و به نوعی به کنکاش چهار مولفه ی تهدیدها , فرصت ها , نقاط قوت وضعف پرداخته شده ومی توان گفت که شهر دزفول دارای توان ها و پتانسیل های زیادی می باشد که با مدیریت صحیح و برنامه های مدون می توان از آن در راستای مناسب و پیشرفت شهر دزفول از آن بهره گرفت ؛زمین های این شهرستان از لحاظ توپوگرافی به سه دسته ناحیه کوهستانی، کوهپایه ای و جلگه ای تقسیم می شوند. فاصله دزفول تا تهران 721 کیلومتر و تا اهواز که مرکز خوزستان بوده 155 کیلومتر است. دسترسی مناسب به کانون های ارزشمند گردشگری طبیعی، تاریخی و مذهبی، اقامتگاه های مناسب، رستوران های متنوع، مراکز خرید سوغات سنتی و صنایع دستی منحصر به فرد، برخوردار از فرودگاه، نزدیکی به راه آهن، ترمینال و شهرهایی همچون اندیمشک، شوش و شوشتر دزفول را تبدیل به کانون گردشگری شمال خوزستان کرده است.در میان آثارمتعدد تاریخی، فرهنگی و مذهبی و گردشگری دزفول برخی از روستاهای این شهرستان با برخورداری از طبیعتی بکر و بی نظیر که در درون خود از جاذبه های متعددی برخوردار هستند نیز میان مردم و به ویژه گردشگران اهمیت و محبوبیت زیادی دارند لذا با وجود قابلیت های بالای این منطقه ، در پایان تحقیق به ارایه راهکارها وپیشنهادهایی در جهت توسعه ی گردشگری شهری دزفول پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عبدالنبی شریفی

استادیار گروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور

وحید راد

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور