مکانیابی سایت اسکان موقت پس از وقوع حوادث طبیعی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS مطالعه موردی : شهر قایمشهر

اسکان موقت به عنوان یکی از متداولترین شیره های تامین مسکن افراد بی خانمان به حساب می آید که در چرخه تامین سرپناه پس از حوادت، بلافاصله پس از تامین سرپناه اضطراری و پیش از عملیات بازسازی مطرح میگردد. این شیوه از سکونت گرچه در یکت برهه زمانی خاص مطرح شده و با گذر زمان کار کرد اصلی خود را از دست میدهد، اما فرآیند مکان گزینی آن بسیار حایز اهمیت میباشد. این پژوهش با هدف مکانیابی سایتهای اسکان موقت در منطقه شهری قایمشهر تدوین گردیده است در ابتدا با بررسی و مطالعه ادبیات مسکن و سکونتگاه موقت، 21 شاخص تاثیرگذار بر مکانیابی سایتهای اسکان موقت را شناسایی نموده و ضرایب اهمیت هر یکت از این 21 شاخص را با بهره گیری از مدل فازی fuzzy مورد سنجش قرار داده است. و سپس از طریق همپوشانی لایه های اطلاعاتی OVerlay اعمال این ضرایب در محیط نرم افزار GIS مرجع ترین مکانها را متناسب با هدف، شناسایی نموده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که از میان شاخص های مطالعه شده؛ 7 شاخص خطی که شامل رودخانه، گسل ، برق، معابر، امکن امدادی ، آتشنشانی ، انتظامی ، که با ایجاد فواصل دوری و نزدیکی شاخص ها مورد تحلیل قرار می گیرد و در 5 شاخص غیر خطی دیگر از لایه های تراکم کالبدی ، تراکم جمعیتی ، بافت فرسوده ، بافت آسیب پذیر، شیب میزان اهمیت هر یک آنها با عملگرهای مختلف مورد سنجش و آنالیز قرار گرفته نتایج نهایی بر اساس اولویت و اهمیت در 5 مکان که شامل 2ورزشگاه شهید وطنی 1- پارکت سراج 3- پارک تالار 4- سوله نساجی 5-پارکد ولیعصر بعنوان مناسب ترین مکان برای استقرار سایتهای اسکان موقت شناسایی گردیده اند

کلیدواژه ها:

اسکان موقت ، مکانیابی ، مدیریت بحران ، مدل AHP ، شهر قایمشهر