نقش سیکلودکسترین در توسعه سیستم های تحویل داروی مرسوم و نوین

سیکلودکسترین به طور گستردهای در حوزه دارو به دلیل توانایی برای قرار دادن مولکولهای آب گریز در حفرات خود و پوشاندن برخی ازخصوصیات فیزیکی شیمایی مولکولها نظیر حلالیت کم در آب، مشکلات پایداری،اثرات جانبی ناخواسته، طعم، بو، تحریک و ناسازگاری داروها مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه طیف وسیعی از مشتفات سیکلودکسترینها به صورت صنعتی تولید شده و در صنایع مختلف نظیر تحویل دارو، آرایشی، غذایی، پارچه و کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد. سیکلودکسترین برای اولین بار در سال 1891 توسط Villiers شناسایی شد. آنها واکنشهای ترانس-گلیکولیز داخل سلولی را از تجزیه نشاسته توسط آنزیم سیکلودکسترین گلیکوترانسفراز ) CGTase ( ایجاد کردند. ساختار مولکولی و شکل یک تونایی منحصر به فرد برای پذیرش سایر مولکولها در حفرات میباشد. این تحقیق به بررسی کلی ویژگیهای اصلی، سمیت و کابردهای مختلف سیکلودکسترین و مشتقات آن در طراحی سیستمهای تحویل دارو نظیر لیپوزوم، میکروسفر، میکروکپسول و نانوذرات میپردازد. علاوه بر اثرات مشخص شناخته شده در رابطه با حلالیت دارو، فراهمی زیستی، ایمنی و پایداری، استفاده از آن به عنوان مواد جانبی.] در فرمولاسیون دارو نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت

کلیدواژه ها:

سیکلودکسترین ، رهایش دارو ، تحویل دارو