بررسی ساختمانهای هوشمند به مثابه تفکری جدید در معماری روز

در سال 1970 ، ورود کامپیوتر و تکنولوژی ارتباطات راه دور، زندگی بشر را متحول کرد. این تغییر و تحول حتی از نظریهای که خود، جلودار این تکنولوژی بود، پیشی گرفت. امروزه ساختمانها خود گونه ای از تکنولوژی هستند. آنها خود را با تکنولوژی وفق میدهند و از آن بهره میگیرند. ساختمانها به عنوان یک سازه به محض اینکه توانایی کامپیوتر را در اختیار بگیرند، هوشمند خواهند شد. نخستین بنای هوشمند از تکنولوژی در جهت مهیا ساختن محیطی امن و راحت و انرژی زا استفاده کرد. ایده یک ساختمان هوشمند، ارتباط و پیوستگی میان دسترسی، نوردهی، امنیت، نظارت، مدیریت و ارتباط راه دور را پیش رو قرار میدهد. موسسه ساختمان های هوشمند ایالات متحده یک بنای هوشمند را به عنوان ساختمانی تعریف می کند که محیطی پربازده و مقرون به صرفه از طریق چهار عنصر پایه ای بوجود می آورد. این عناصر عبارتند از : سازه ها ، سیستم ها ، خدمات و مدیریت رابطه بین انها . در واقع این ساختمان ها را به گونه ای تعریف میکنند که محیطی با حداکثر بازدهی برای ساکنان ساختمان بوجود می آورد و همزمان امکان مدیریت موثر منابع با حداقل هزینه های سخت افزاری و تاسیساتی در طول زندگی را به همراه دارد. از آنجایی که تفاوت بسیاری بین معماری پایدار و معماری سنتی وجود دارد؛ امروزه تکنولوژی حرف اول طراحی میباشد. با توجه به اینکه تکنولوژی فقط با هوشمندی معنا دارد یک ساختمان هوشمند باید بتواند با کمترین اطلاق و کمترین انرژی ؛ بهترین آسایش را فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

معماری هوشمند ، مدیریت ، تکنولوژی ، ساختمان هوشمند