بررسی میزان انطباق معابر شهری با نیاز جامعه معلولین شهر تهران (مطالعه موردی: منطقه 10 )

معلولان مانند سایر افراد حق دارند که به راحتی در خیابان ها، معابر، ادارات و بانک ها تردد کنند و در این رابطه با مشکل و مانعی مواجه نباشند. رعایت نکردن قوانین مناسب سازی و رفع موانع معماری در سطح شهر مشکلات عدیده ای برای افراد معلول، جانباز، افراد کم توان، سالمندان و .... ایجاد می کند. بنابراین هدف تحقیق حاضر ایجاد معابر شهری منعطف و منطبق با خواسته ها و نیازهای معلولین می باشد. جامعه آماری ما در این تحقیق مسیولین ذیربط شهرداری و مسیولین سازمان بهزیستی منطقه 10 شهر تهران و همچنین معلولین ساکن و در حال تردد از این مسیر می باشد که از روش های نمونه های در دسترس یا نمونه های اتفاقی استفاده شده است برای محاسبه حجم نمونه ی معلولین و جانبازان از روش کوکران استفاده شده است. و به طور تصادفی 384 نفر از معلولین و 162 نفر از مسیولین مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده های پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها، با نرم افزار spss و swot انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که در منطقه 10 تهران مناسب سازی مطابق با استاندارد صورت جزیی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

معابر شهری ، معلولین ، فضاسازی مناسب ، منطقه 10 شهر تهران