ارزیابی نقش معماری سبز در طراحی مراکز اقامتی و تفریحی

درک این حقیقت که بقای پایدار انسان و محیط انسانی وابسته به حفظ و تداوم تعادل جهان زیستی است و به تبع آن پذیرش نقش و مسیولیت اخلاقی (سرپرستی) انسان بر منابع بوم شناختی، کنشی آگاهانه و هوشمندانه در تنظیم رابطه محیط انسانی و محیط طبیعی می طلبد رویکرد (معماری پایدار) در پاسخ به این آگاهی و ملاحضات رو به گسترش نسبت به پی آمدهای فعالیت های انسانی بر محیط به عنوان نگرش بازبینی شده به معماری مطرح شده است. در این پژوهش به منظور دستیابی به مسیری مشخص با بررسی جوانب مختلف معماری پایدار و ماهیت اصلی آن برآنیم تا رابطه و نحوه تاثیر آن بر صنعت گردشگری را دریابیم.

کلیدواژه ها:

محیط ، بوم شناختی ، معماری پایدار ، صنعت گردشگری