بررسی شرایط فرهنگی در طراحی مرکز تیاتر با رویکرد توسعه پایدار ( نمونه موردی: شهر تبریز )

شرایط فرهنگی به لحاظ ماهیتش موجب ایجاد محدودیت ها و طراحی های متفاوت در مناطق مختلف جهان شده و بارزترین تاثیر را بر شکل معماری در طول زمان گذاشته است. در این میان سامان دهی عناصر شهری و استفاده از آنها از طرق مختلف، مثل جهت گیری صحیح شریان ها، انتخاب ارتفاع مناسب جداره ساختمان ها و استفاده از گونه های مناسب و... باعث شده که انسان با دریافت و کشف این شاخصه ها و با بکار گیری روش های صحیح طراحی، عملا تحول و تکامل را در طراحی کالبد ساختمان های شهری موجب گردد. هدف مقاله حاضر بررسی شرایط فرهنگی در طراحی مرکز تیاتر با رویکرد توسعه پایدار در شهر تبریز، با توجه به اینکه رعایت شرایط فرهنگی نیز یکی از اصول معماری پایدار است می باشد. از طرفی در آخرین دهه قرن پیش، فعالیت های پراکنده نمایشی، صورت جدیتری به خود گرفت. روش کار در این تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی و به کمک مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و از طریق مراجعه به بانک های اطلاعاتی مرتبط از جمله سایت های اینترنتی، مقالات داخلی و خارجی، کتب و ارگان های مرتبط با موضوع تحقیق می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی بوده و به صورت موردی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

شرایط فرهنگی ، مرکز تیاتر ، توسعه پایدار ، شهر تبریز