ارزیابی عملکرد تیرهای خرجینی طره ای با اتصال گیردار (نوع 2) تقویت شده با بتن

در نظر گرفتن کلیه بارهای محتمل بر اتصالات و همچنین نحوه اجرای این اعضا، دو عامل اصلی در عملکرد صحیح این قطعات مهم می باشد. با توجه به کیفیت نا مناسب اجرای اتصالات گیردار جوشی به هنگام نصب در بسیاری از پروژه های کشور، می توان اتصالات صلب خرجینی صلب را با توجه به کاهش جوش های نفوذی کارگاهی و درصورت تامین کفایت معیارهای آیین نامه ای گزینه ای مناسب و جایگزین دانست. در این مقاله تیر طره ای با اتصال صلب خرجینی (نوع 2) مطابق نشریه 324 مدلسازی و تحت بارگذاری افزاینده قرارداده شد و با اتصال صلب مرسوم مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. مدلسازی توسط نرم افزار آباکوس که مبتنی بر روش اجزای محدود است انجام شد. با مطالعه پارامتریک و در نظر گرفتن تقویت هایی در محل اتصال و استفاده از فضای بین تیرها به عنوان قالبی مناسب برای بتن ریزی و دستیابی به ترکیبی از مقطع فلزی و بتنی ، مدل هایی بررسی شد که نتایج تحلیل نشان دهنده بهبود عملکرد اتصال در ترکیب با بتن بود.

کلیدواژه ها:

اتصال خرجینی ، اتصال صلب خرجینی (نوع2) ، اتصال صلب مرسوم ، تنش