بررسی ارتقای روابط اجتماعی محلات سنتی با استفاده از رویکرد توسعه سنتی محلات (TND)
محل انتشار: دومین همایش ملی فرهنگ، گردشگری و هویت شهری
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 525
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCTUI02_052
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
قبل از انقلاب صنعتی و رشد بی رویه شهرها، محلات شهری رشد تدریجی داشته و با حفظ ارزش های اجتماعی و کالبدی خود به نیازهای ساکنان پاسخ می دادند. با ظهور عصر مدرن، کنگره سیام و منشور آتن نوعی منطقه بندی بر شهرها و محلات حاکم شد. منطقه بندی کارکردی، علاوه بر از بین بردن حیات و سرزندگی شهرها و محلات، ساکنان را نسبت به یکدیگر بیگانه ساخت. با ظهور نهضت نوشهرسازی، نوعی نگرش جدید به نام TND به وجود آمد. این رویکرد با پاسخ مثبت به نیازهای ساکنین، تقویت و بهبود فضای کالبدی محله، تعاملات اجتماعی را افزایش داده و از این طریق حس تعلق به مکان، خوداتکایی اقتصادی و ارتقاء سرمایه اجتماعی را بهبود می بخشد. اصول مورد استفاده شامل توسعه فشرده، کاربری های مختلط، مساکن متنوع، خیابان های باریک و به هم پیوسته، پیاده محوری و حمل و نقل متنوع می باشند. اهداف و اصول این رویکرد در پویایی، سرزندگی و پایداری محلات موثر می باشد. کارایی الگوهای شهرسازی جدید در ساماندهی محلات شامل ارتقای روابط اجتماعی محله ای، رشد درون زای شهری، ارتقای ویژگی های کارکردی از طریق عناصر جدید شهری، افزایش هویت محله ای و جلب مشارکت ساکنان می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نادره صباغچیان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه صنعتی شاهرود
دانیال منصفی پراپری
استادیار دانشکده معماری دانشگاه صنعتی شاهرود