تاثیر تمرین تعادلی بر کنترل پوسچری در افراد دارای کف پاهای متفاوت

حوزه ای از کنترل پاسچری که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، تاثیر ساختار پا بر کنترل پاسچری است. پا مهمترین قسمت دیستال در زنجیر اندام تحتانی است لذا تغییرات بیومکانیکی کوچک در پا، بر استراتژیهای کنترل پاسچری اثرگذار است. همچنین نوع پای گود و صاف کنترل پاسچری را با مکانیسم های جداگانه ای تحت تاثیر قرار می دهند. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی یک دوره 6 هفته ای تمرینات تعادلی بر کنترل پاسچری افراد دارای کف پای طبیعی، صاف و گود میباشد.تحقیق حاضر تحقیقی مقطعی و از نوع نیمه تجربی میباشد. از بین جامعه آماری، با استفاده از شاخص -6آیتمی پاسچر پا تعداد 45 نفر در سه گروه 15 نفره پای طبیعی (5/13 1/50)، صاف (9/93 1/16) و طاقدیسی (-4/33 1/63) قرار گرفتند. کنترل پاسچری ایستا و پویا قبل و پس از انجام تمرینات تعادلی ارزیابی شد.نتایج تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه های مکرر نشان داد که در هر گروه با گذشت زمان، تعادل ایستا) بطور معنادار ی بهبود یافت .) p<0/001) همچنین تفاوت معناداری بین روند تغییرات تعادل ایستا در سه گروه از پیش آزمون به پس آزمون مشاهده شد .(p<0/05) میزان پیشرفت زمان ایستادن در آزمون لک لک در دانش آموزان با پای نرمال بطور معناداری بیشتر از دانش آموزان با پای طاقدیسی بود .) p<0/05) نتایج آزمون تحلیل کوواریانس عاملی نشان داد در هر گروه با گذشت زمان، تعادل پویا (میانگین فاصله طی شده) بطور معناداری افزایش یافت .) p<0/001) درعملکرد تعادلی پویا، افراد با پای نرمال نسبت به افراد با پای صاف و طاقدیسی پیشرفت بیشتری داشتند p<0/001) (، همچنین افراد با پای صاف نسبت به افراد با پای طاقدیسی، در عملکرد تعادلی پویا پیشرفت بیشتری از خود نشان دادند .) p<0/05) شاخص اندازه اثر نشان داد که تمرینات تعادلی به ترتیب 57 و 99 درصد واریانس بهبود تعادل پویا و ایستای دانش آموزان را تشریح می کند.

کلیدواژه ها:

تمرینات تعادلی ، کنترل پاسچری ، کف پای گود