مقایسه اثرتمرین با وزنه به دو روش هرمی ساده و پلکانی معکوس بر سطوح سرمی هورمون های، رشد، تستوسترون و کورتیزول کشتی گیران نوجوان

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثرتمرین با وزنه به دو روش هرمی و پلکانی معکوس بر سطوح سرمی هورمونهای رشد،تستوسترون و کورتیزول کشتیگیران نوجوان بود. مطالعه شیوه های گوناگون تمرین مقاومتی، میتواند منجر به سازگاری های مطلوب فیزیولوزیکی به منظور افزایش فواید ناشی از تمرین گردد.روش شناسی: 44 کشتی گیر (سن 15/17 2/04 سال، قد 166/ 11/8 سانتیمتر و وزن 62/12 18/1 کیلوگرم) پس از همسانسازی براساس مرحله بلوغ (مقیاس تانر) به طور تصادفی در سه گروه هرمی ساده، پلکانی معکوس و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هرمی ساده با شدتهای 60،65،70،75،80،85 و پلکانی معکوس با شدتهای، 90،75،65 ،90،60،75درصد 1RM برای هشت هفته اجرا شد. ترکیب بدن توسط دستگاه inbody570 و آمادگی جسمانی با آزمونهای پرش سارجنت، قدرت دست، دو4×9و دو1600 متر و سطوح سرمی هورمون رشد، تستوسترون و کورتیزول به روش کمیلومینه سانت((CLIA اندازهگیری گردید.نتایج: مقایسه پیش آزمون و پس آزمون نشان داد، کاهش درصد چربی و توده چربی در گروه هرمی ساده، افزایش توده عضلانی در هر دو گروه تمرینی و افزایش آمادگی جسمانی در همه گروهها معنیدار بود (p 0/05) اما تغییرات هورمونی معنیدار نشد. مقایسه تغییرات گروهها نشان داد، بین نسبت تستوسترون به کورتیزول، توده چربی و درصد چربی در دو گروه تمرینی، تفاوت معنیداری وجود دارد(.(p< 0/05 نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، تمرینات قدرتی به روش هرمی ساده و پلکانی معکوس میتواند تغییرات مطلوبی در ترکیب بدن کشتیگیران نوجوان ایجادکند، هرچند اثر تمرین هرمی ساده بارزتر بود. درمورد تغییرات هورمونی اگرچه تغییرات معنیداری دیده نشد؛ اما بالاتر بودن نسبت تستوسترون به کورتیزول در گروه هرمی ساده در مقایسه با گروه پلکانی معکوس به معنای آثار کاتابولیکی کمتر هورمونی بر توده عضلانی کشتی گیران بود. از سوی دیگر بهبود آمادگی جسمانی حتی در گروه کنترل حاکی از رشد سریع آن فارغ از تمرینات ویژه قدرتی در دوران نوجوانی بود.

کلیدواژه ها:

هورمون ، رشد ، تستوسترون ، کورتیزول ، ترکیب بدن ، آمادگی جسمانی