تاثیر بازتوانی قلبی بر ApoA1 و ApoB در مردان میانسال
محل انتشار: اولین همایش ملی مطالعات کاربردی در علوم ورزشی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 421
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ASSS01_081
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
افزایش سطوح پلاسمایی LDL و آپوپروتیین اصلی آن (ApoB) به علت تشدید رسوب کلسترول در دیواره عروق یک پدیده آتروژنیک می باشد و خطر آتروسکلروز را افزایش می دهد. از طرفی HDL و آپوپروتیین اصلی آن (ApoA1) به عنوان عوامل آنتی آتروژنیک مطرح می باشند، چرا که در فرایند انتقال معکوس کلسترول از سلول ها به کبد نقش دارند و از این طریق در پیشگیری از بیماری آتروسکلروز مفید و موثر می باشند (مان و همکاران، 2013؛ صفرزاده و همکاران، .(2013 در این تحقیق تاثیر هشت هفته بازتوانی قلبی عروقی بر سطوح این ریسک فاکتورها در مردان میانسال مبتلا به آتروسکلروز پس از CABG مورد بررسی قرار گرفت.روش شناسی آزمودنی ها شامل 20 مرد میانسال بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و به دو گروه کنترل 10) نفر، سن:55/1±4/8 سال، قد:173/7±3/5 سانتیمتر، وزن:81/5±5/7 کیلوگرم) و تجربی 10) نفر، سن: 54/9±5/1 سال، قد: 174/6± 3/6 سانتیمتر، وزن: 80/6±6 کیلوگرم) تقسیم شدند. معیارهای ورود به پژوهش علاوه بر تجربه سکته قلبی و CABG شامل عدم استعمال دخانیات و عدم ابتلا به دیابت و سایر بیماری های قلبی عروقی و مصرف داروهای مشابه به این بیماری ها بود. پس از تست ورزش و تعیین خطر افراد، برنامه بازتوانی به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته ) در گروه تجربی تحت کنترل پزشک (کنترل کامل فشار خون و الکتروکاردیوگراف قلب) و به صورت هوازی با شدت 11 تا 13 بر اساس مقیاس بورگ اجرا شد. مدت زمان هر جلسه تمرینی 90 دقیقه بود. اجزای تمرین در هر جلسه شامل گرم کردن 15) دقیقه)، کار روی تردمیل 15) دقیقه)، کار روی دوچرخه ثابت 15) دقیقه)، کار با کارسنج دستی 10) دقیقه)، سرد کردن 15) دقیقه) و آرام سازی روانی 15) دقیقه) بودند (ونگر و همکاران، .(1999 خون گیری در حالت ناشتا 12) تا 14 ساعت ) قبل و پس از برنامه تمرینی از ورید بازویی آزمودنی ها انجام شد و متغیرهای وابسته با روش الایزا اندازه گیری شدند. از آزمون تی وابسته برای بررسی تغییرات درون گروهی و از آزمون تی مستقل برای بررسی تغییرات بین گروهی در نرم افزار SPSS-15 استفاده شد.نتایج در گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری در وزن و BMI و نیز سطوح ApoA1 و ApoB و نسبت ApoB به ApoA1 رخ نداد (P> 0.05)، ولی در گروه تجربی وزن، BMI، ApoB و نسبت ApoB به ApoA1 کاهش معنی دار و ApoA1 افزایش معنی داری داشتند .(P≤0.05)
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن جعفری
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران
امیر رشیدلمیر
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سیدعماد علوی نیا
مرکز بازتوانی قلبی، بیمارستان تخصصی قلب و عروق جوادالایمه (ع)
مصطفی داستانی
گروه قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران