تغییرات کینماتیکی راه رفتن دانش آموزان پسر دارای لوردوز کمری متعاقب حمل کوله پشتی با وزن های مختلف

مطالعه ساختارهای عضلانی – اسکلتی و درد ها و ناراحتی های دانش آموزان به عنوان اصلی ترین کاربران کوله پشتی و اثرپذیری این ساختارها از نحوه حمل کوله پشتی، سهم عمده ای از تحقیقات را به خود اختصاص داده است 1)، .(2 به علت ساختار آناتومیکی بدن انسان، تغییرات بیومکانیکی ایجاد شده در وضعیت قامت و نحوه راه رفتن در حین حمل کوله پشتی اجتناب ناپذیر است، اما اگر وزن این کیف ها از حد معینی بیشتر باشد، این تغییرات ممکن است به علت ضعف و عدم استحکام و اسکلت نوجوانان در حال رشد بیش از دامنه مجاز باشد و موجب تغییر در ساختار بدنی نوجوانان شود یا به بروز برخی مشکلات اسکلتی- عضلانی بینجامد. به طوری که فشار ناشی از حمل کیف های سنگین ممکن است در شیوع ناهنجاری های عضلانی- اسکلتی در میان دانش آموزان تاثیر داشته باشد (3) و به انحراف دایمی پوسچر((4، همچنین عدم کنترل تعادل پوسچر (5) بینجامد. از جمله این آثار نامطلوب می توان به اثر حمل کوله پشتی های سنگین در ایجاد پوسچرهای کایفوزیس، اسکولیوزیس 7)،(6 و سر به جلو (8) اشاره کرد. لذا هدف از انجام تحقیق حاضر، اثر حمل کوله پشتی بر پارامتر های کینماتیکی راه رفتن در دانش آموزان پسر 10-12 ساله دارای لوردوز کمری و سالم بود.