تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز بر سطوح پلاسمایی شاخص التهابی هموسیستیین در ورزشکاران جوان

مقدمه: هموسیستیین یک اسید آمینه غیر ضروری گوگرددار است و مطالعات اپیدمیولوژیک بیانگر اینست که افزایش سطوج آن می تواند عامل خطر مستقلی برای بیماریهای قلبی-عروقی و سایر بیماریها باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز بر سطح پلاسمایی هموسیستیین ورزشکاران جوان بود.روش شناسی: 24 ورزشکار جوان به طور تصادفی در دو گروه برابر آزمون 12) نفر) و کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمون یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی فزاینده که از آزمون دوی 20 متر رفت و برگشت شاتل ران تشکیل شده بود اجرا کردند، در حالیکه افراد گروه کنترل در هیچ گونه فعالیت ورزشی شرکت نکردند. نمونه های خونی از محل ورید پیش آرنجی تمامی آزمودنی ها در زمانهای قبل، بلافاصله بعد و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی گردآوری شد و سطوح پلاسمایی هموسیستیین مورد اندازه گیری قرار گرفت.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر بیانگر این بود که سطح هموسیستیین در زمانهای بلافاصله و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی در گروه آزمون به طور معنی داری افزایش پیدا می کند (P<0.05) در حالیکه در گروه کنترل بدون تغییر باقی می ماند .(P> 0.05)نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر بیانگر این بود که یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز می تواند سطوح هموسیستیین پلاسما را به طور معنی داری در ورزشکاران جوان افزایش دهد و لذا می تواند بعنوان یکی از عوامل مرگهای ناگهانی در ورزشکاران مورد توجه محققین و متخصصان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشی هوازی ، هموسیستیین ، ورزشکار