رابطه بین سرمایه فکری و یادگیری سازمانی بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی

امروزه به دلیل گسترش و پیشرفت فناوری، ماهیت کار نیز از سنتی و دستی به فکری و هوشی تبدیل شده است از طرف دیگر، همه کسب و کارها در سراسر دنیا تحت فشار مستمر کاهش هزینه و افزایش ارزش قابل ارایه به مشتریان قرار دارند . از این رو بسیاری از سازمان ها به دنبال یافتن راهکارهایی هستندکه بتوانند از طریق ارایه خدمات با کیفیت انعطاف پذیری، نوآوری و پاسخگویی سریع، از سایر رقبا متمایز شوند و به اثر بخشی و کارایی بالاتری دسترسی پیدا کنند، بسیاری براین باورند که سازمانهایی میتوانند در دنیای پر رقابت امروزی به فعالیت و حیات خود ادامه دهندکه دارای عملکرد سازمانی بهینه و برتر نسبت به رقبا باشند و ضمن استفاده مناسب ازفرصت ها، از تهدیدات به نفع خود سود برند. عوامل موثر بر عملکرد سازمان را میتوان به دو دسته عوامل برون سازمانی، عوامل درون سازمانی تقسیم کرد. عوامل برون سازمانی شامل عوامل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، حقوقی هستند و عوامل درون سازمانی در برگیرنده مقولههایی چون سرمایه اجتماعی، سرمایه فکری، فرهنگ سازمانی، ساختار، فناوری، راهبردها و یادگیری سازمانی میباشند. (سید نقوی و همکاران،.(1391 سرمایه فکری مجموعهای از دانش، اطلاعات، داراییهای فکری، تجربه، رقابت و یادگیری سازمانی است که میتواند برای ایجاد ثروت به کار گرفته شود. در واقع سرمایه فکری تمامی کارکنان، دانش سازمانی و توانایی های آن را برای ایجاد ارزش افزوده در برمی گیرد و باعث منافع رقابتی مستمر می شود (قلیچ لی و مشبکی، .(1385 سرمایه فکری فراهم کننده یک پایگاه منابع جدید است که از آن راه سازمان میتواند به رقابت بپردازد (محسنی فرد وهمکاران، .(1392امروزه دیگر سازمانهای بزرگ با ساختارهای سنتی توان وانعطاف لازم را جهت همسویی با تغییرات محیط پیرامون، به ویژه با توجه به مسایل جهانی شدن ندارند و برای بقای خود ناچارند یا تغییر ساختار دهند یا خود را به ابزارهایی مجهز کنند تا توان مقابله با تغییرات جهانی را به دست آورند. یکی ازمهمترین این ابزارها، ایجاد سازمان یادگیرنده و نهادینه کردن یادگیری سازمانی است ( خلیلی عراقی،. (1382 قابلیت یادگیری نشان دهنده ظرفیت سازمان برای توسعه تواناییهای خود برای کسب اطلاعات جدید و تبدیل آن اطلاعات به دانش است(اسکرلواج1و همکاران،.(2007 یاد گرفتن به معنای تقویت دانایی، به کمک تجربه است که از پیگیری امور به دست میآید. یادگیری به طور مداوم در طی زمان و در مسیر زندگی واقعی به دست میآید و کنترل آن تقریبا0 دشوار است اما به واسطه این یادگیری، دانشی پایدار تولید شده و فرد یادگیرند این توانایی را مییابد که هنگام برخورد با موقعیتهای مختلف، رفتاری اثربخش داشته باشد.(سبحانی نژاد،(1374 افراد پیش از آنکه به شغلی گمارده شوند، لازم است آموزش ببینند و یا درحین انجام وظایف شغلی، در دوره های آموزشیشرکت جویند. یادگیری یک فرایند مادام العمر است که تمامی کارکنان باید آن را با آغوش باز بپذیرند.(سبحانی نژاد،(1374 به نظر فایول و لایلز((1985 یاد گیری سازمانی فرایند بهبود اقدامات از طریق دانش بهتر و شناخت موثرتر است. باب گانز (1996) یادگیری سازمانی را اکتساب و کاربرد دانش، مهارتها، آرشها، عقاید و نگرشهای ثمر بخش در جهت نگهداری، رشد و توسعه سازمان تعریف می کند. یادگیری سازمانی از طریق به اشتراک گذاشتن بصیرتها، دانش، تجربه و مدلهای ذهنی اعضاء سازمان حاصل میشود. یادگیری سازمانی بر پایه دانش و تجربهای که در حافظه سازمان وجود دارد بنا میشود