تاثیر ریتم شبانه روزی بر یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت

یکی از پدیده هایی که بشر از دیرباز به آن توجه زیادی کرده، یادگیری است و همچنین، یادگیری آسان از آرزوهای دیرینه انسان بوده است. یادگیری در همه عملکردهای انسان ازجمله: عملکردهای شناختی، کلامی، حرکتی رخ میدهد اما توجه محققان تربیت بدنی بیشتر روی یادگیری حرکتی است. یادگیری حرکتی مجموعه ای از فرآیندهای همراه با تمرین یا تجربه است که به تغییرات نسبتا پایدار در قابلیت اجرای ماهرانه منجر میشود. در واقع انسان بدون توانایی یادگیری مهارتهای حرکتی، موجودنسبتا0ساده ای خواهد بود (اشمیت، .(1991 بر اساس اصل کمترین تلاش که بیان میدارد همیشه کوتاهترین راه برای رسیدن به هدف ارجح است (معنویپور، پیرخایفی و پاشاشریفی، ( 1387 و با توجه به اینکه اکتساب و یادگیری تا حد زیادی به عواملی وابسته است که فرد در محیط زندگی طبیعی خودش با آنها ارتباط و کنش متقابل دارد (نبوی، عسگریان، .(1383 بنابراین، به نظر میرسد بتوان این مسیر کوتاه را در ابزارها و پدیدههای طبیعی که در اطراف انسان وجود دارد پیدا نمود. لذا، یکی از عواملی که یادگیری و اکتساب مهارتهای حرکتی را تحت تاثیر قرار میدهد ریتم شبانه روزی میباشد. ریتم شبانه روزی یک چرخهی 24 ساعته ی شبانه روزی است که میتوان گفت یکی از مهمترین چرخه های اثرگذار بر زندگی انسان است. چرخه شبانهروزی چرخهای بیولوژیک است که توسط عملکرد فیزیولوژیک، روشنایی و تاریکی، برنامه های کاری، مراقبت و سایر فعالیتها تحت تاثیر قرار میگیرد و ساعت بیولوژیک انسان نقش مهمی را در این چرخه بازی میکند. با توجه به تغییرات فیزیولوژیک موثر در چرخه شبانه روزی، شاید بتوان نتیجه گرفت که افراد از لحاظ زمان اوج فعالیتهای فیزیولوژیک تا حدی با هم متفاوت هستند و میتوان افراد را بر اساس ترجیح زمانهای مختلفی از روز برای فعالیتهای فیزیکی و ذهنی به دو گروه صبحگاهی و عصرگاهی تقسیم بندی نمود. افراد صبحگاهی معمولا0زودتر میخوابند و زودتر بیدار میشوند و در اوایل روز در مقایسه با افراد عصرگاهی توانایی و کارآیی بیشتری دارند، افراد عصرگاهی افرادی هستند که در نقطه مقابل گروه اولاند؛ یعنی صبح زود بیدار شدن برایشان بسیار دشوار است ومعمولا0 در نیمه دوم روز بسیار فعالتر از نیمه اول هستند (خداپناهی، .(1380 امروزه پنجره جدید تحقیقاتی مبنی بر ارتباط میان ریتم شبانه روزی با یادگیری مهارتهای حرکتی به روی پژوهشگران این حوزه باز شده است، زیرا پژوهشهای انجام شده دراین زمینه نشان دادند که ریتم شبانه روزی میتواند یادگیری مهارتهای حرکتی را بهبود یا مختل سازد. پژوهشهای بسیاری توسط پژوهشگران حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی در زمینه تاثیر ریتم شبانه روزی بر عملکرد ورزشی انجام شده است که نتایج اکثر آنها نشان میدهد عملکرد ورزشی، ورزشکاران تحت تاثیر ریتم شبانه روزی بدن قرار میگیرد. در پژوهش که توسط خدادادی و همکاران (1392) انجام شد، نتایج نشان داد که فعالیت هوازی حاد در شرایط صبح و عصر بر پاسخ های فیبرینولیز جودوکاران تاثیر گذار است (خدادادی، سیاهکوهیان و بلبلی، .( 1392 همچنین، پالارس و همکاران(2014) 1 ، به اثرات ریتم شبانه روزی بر روی عملکرد عصبی-عضلانی و سرعت شناگران پرداختند، که نتایج این پژوهش حاکی از آن بود