اثربخشی معنادرمانی برکاهش استرس اضطراب وافسردگی زندانیان جرایم سنگین زندان مرکزی تبریز

شرایط خاص زندان های کشور موجب شده است که غالب رویکردهای درمانی در زندان موفقیت های لازم را کسب نکنند، و بیشتر روان شناسان را بر آن داشته است تا از روش های دارو درمانی به جای روان درمانی استفاده کنند، لذا مقاله ی حاضر در تلاش دارد تا با معرفی یکی از رویکرد های کم هزینه و منطبق با شرایط زندان، یعنی معنا درمانی اثر بخشی آن را بر روی میزان استرس، اضطراب و افسردگی زندانیان جرایم سنگین بررسی نماید، بدین منظور، تعداد 30 نفر از جامعه آماری زندانیان جرایم سنگین زندان مرکزی تبریز بر اساس روش نمونه گیری در دسترس، جهت شرکت در طرح مذکور انتخاب و به گروه های گواه و آزمایشی تقسیم شدند، همچنین جهت سنجش متغیرهای هدف از مقیاس سنجش اضطراب، افسردگی و استرس استفاده شد، یافته های تحقیق نشان داد که معنادرمانی در بر هر سه مولفه ی استرس، اضطراب و افسردگی اثر بخش بوده است، بر اساس این یافته ها، نتایج در حالت کلی بیانگر اثربخشی رویکردهای درمانی وجودی در بین زندانیان بودند.

کلیدواژه ها:

معنادرمانی گروهی ، استرس ، اضطراب ، افسردگی ، زندانیان جرایم سنگین